Είναι ένα είδος χρ. Φλεγμονώδους κατάστασης της ουροδόχου κύστεως πού χαρακτηρίζεται από την ύπαρξη μιάς ομάδας συμπτωμάτων , όπως το δυσάρεστο αίσθημα της πίεσης στην κύστη , συνεχές ή και περιοδικό άλγος ουροδόχου κύστεως και μερικές φορές άλγος πυέλου πού μπορεί να είναι από ένα αίσθημα καύσους μέχρι ισχυρό πόνο. Άλλοι άνθρωποι μπορεί να βιώνουν τά συμπτώματα με μεγάλη ένταση και άλλοι να τά υφίστανται κατά περιόδους και μεταξύ αυτών να έχουν διαστήματα ηρεμίας . Είναι  μια πάθηση που αγγίζει κυρίως γυναίκες σε μεσαίες ηλικίες 40-55 ετών και μπορεί να επιφέρει πολλά και μεγάλα προβλήματα στην ποιότητα της ζωής . Οί θεραπείες πού εφαρμόζονται κυρίως έχουν να κάνουν με την συμπτωματική αγωγή, με στόχο την καλύτερη ποιότητα της ζωής  αυτών των ατόμων ,αφού δεν υπάρχει ή δυνατότητα για μόνιμη ίαση.

Τά ενοχλήματα στην διάμεση κυστίτιδα ποικίλουν συνήθως από άτομο σε άτομο. Μπορεί επίσης να υπάρχουν περίοδοι ηρεμίας και περίοδοι έντονου πόνου και μπορεί αυτές οί εξάρσεις να προκαλούνται από την έμμηνο ρύση , από τις εποχικές αλλεργίες , από έντονο στρες  ή ακόμα και από έντονη σεξουαλική δραστηριότητα. Τα  συμπτώματα είναι όλα μαζί ή και μερικά από τά παρακάτω :

                      – χρόνια επιμένουσα , επιτακτική ανάγκη ούρησης .

                      – πολύ συχνή ούρηση ,με μικρές ποσότητες ούρων (υπάρχουν περιπτώσεις πού ή  συχνότητα ούρησης ξεπερνά τις 30 φορές την ημέρα).

                      – άλγος πυέλου, σε πολλές περιπτώσεις υπερηβικά αλλά και μεταξύ του κόλπου και του πρωκτού.

                      – άλγος κατά την διάρκεια της σεξουαλικής επαφής.

                      – χρόνιο πυελικό άλγος, χωρίς να προσδιορίζεται ή τοποθεσία .

Αν και τά συμπτώματα μπορεί να ομοιάζουν με αυτά μιάς χρόνιας λοίμωξης του ουροποιητικού, στις καλλιέργειες των ούρων συνήθως δεν ανευρίσκονται μικρόβια. Παρ΄όλα αυτά μια ξαφνική επιδείνωση ή έξαρση των συμπτωμάτων, μπορεί και να οφείλεται στην επιμόλυνση με ένα μικροβιακό παράγοντα.

Η ουροδόχος κύστη είναι ένα κοίλο, μυώδες όργανο σε σχήμα αερόστατου, πού έχει την ικανότητα να αποθηκεύει ούρα μέχρι την στιγμή πού ή ενδοκυστική πίεση ανέλθει σε τέτοιο σημείο πού θα ερεθίσει τους υποδοχείς και με την σειρά τους θα δώσουν το ερέθισμα στα κέντρα της σπονδυλικής στήλης και ταυτόχρονα στον εγκέφαλο για την ρύθμιση της λειτουργίας δηλ. εάν επιτρέψει ή όχι εκείνη την στιγμή ή λίγο αργότερα να γίνει ή ούρηση και όλα αυτά βέβαια σε φυσιολογικές συνθήκες.

Αντίθετα στην περίπτωση πού κάποιος υποφέρει από διάμεση κυστίτιδα , ό μηχανισμός της ούρησης περιπλέκεται αφού το τελικό όργανο έχει υποστεί σοβαρές αλλοιώσεις στο επίπεδο του βλεννογόνου του και οί ουρήσεις γίνονται πολύ συχνά και επιτακτικά ,σε μικρές ποσότητες . Μία λύση συνεχείας (σχίσιμο) στο προστατευτικό στρώμα της μεμβράνης του κυστικού επιθηλίου, δίνει την δυνατότητα σε πολλούς και διαφόρους τοξικούς παράγοντες να προκαλέσουν ερεθισμό στο  τοίχωμα της. Δεν έχει αποδειχθεί πλήρως αλλά φαίνεται ότι παράγοντες όπως αυτοάνοση αντίδραση ,κληρονομικότητα ,λοίμωξη και αλλεργία έχουν σοβαρό ρόλο στην εμφάνιση ή και εξέλιξη της πάθησης.

Υπάρχουν κάποιοι παράγοντες πού φαίνεται ότι συνδυάζονται με μεγαλύτερο κίνδυνο εμφάνισης της πάθησης  όπως είναι :

 Φύλο. Η διάγνωση της ασθένειας στο γυναικείο φύλο , εμφανίζεται να κατέχει πολύ υψηλότερα ποσοστά , σε σχέση με τους άνδρες ή τά παιδιά. Μπορεί ένα σημαντικό ποσοστό  του ανδρικού φύλλου να εμφανίζει παρόμοια συμπτωματολογία ,αλλά φαίνεται ότι αυτή έχει σαν αιτία την ύπαρξη χρόνιας φλεγμονής στον προστάτη αδένα (χρόνια προστατίτις).

 Ηλικία . Η ασθένεια διαγιγνώσκεται κυρίως σε ηλικίες μεταξύ 30 έως 40 ετών.

 Άλλες χρόνιες ασθένειες. Σε πολλές περιπτώσεις φαίνεται να συνυπάρχουν και άλλες ασθένειες όπως το σύνδρομο του ευερέθιστου εντέρου ή χρόνιο άλγος των μυών και των τενόντων.

Η διάμεση κυστίτιδα προκαλεί μια σειρά από επιπλοκές ,όπως :

 Μειωμένη χωρητικότητα κύστεως. Η χρονίζουσα μορφή της πάθησης ,οδηγεί σε σκλήρυνση του κυστικού τοιχώματος ,μειωμένη διατασημότητα και έν συνεχεία σε μείωση της χωρητικότητας ,με συνέπεια να συγκρατεί ολοένα και μικρότερες  ποσότητες ούρων.

 Χαμηλή ποιότητα ζωής. Η συχνή ανάγκη για ούρηση και ό συνεχής πόνος ,φαίνεται να δυσκολεύουν τις κοινωνικές επαφές ,την εργασία και τις καθημερινές ασχολίες και δραστηριότητες του ατόμου, σε τέτοιο επίπεδο που το άτομο να σκέφτεται πώς θα κανονίσει την ζωή του ανάλογα με το πρόβλημα του.

 Προβλήματα στις προσωπικές σχέσεις. Η πολύ συχνή ούρηση και το επίμονο άλγος φαίνεται να προσκαλούν πολλά προβλήματα στις προσωπικές σχέσεις και στην σεξουαλική ισορροπία και συμπεριφορά του ατόμου.

 Συναισθηματικά προβλήματα. Το χρόνιο άλγος και ό διακεκομμένος ύπνος ,πού συνοδεύουν  την πάθηση της διάμεσης κυστίτιδας ,μπορεί να προκαλέσουν συναισθηματικό  στρες και να οδηγήσουν το άτομο σε μελαγχολία και κατάπτωση του ηθικού. Επιπροσθέτως, εμφανίζοντας μελαγχολία, έντονο άγχος και κατάθλιψη, είναι στοιχεία πού μπορεί να επιδεινώσουν ακόμα περισσότερο τά ήδη υπάρχοντα έντονα συμπτώματα.

Η διάγνωση πολλές φορές αντιμετωπίζει προβλήματα ,αφού παρόμοια συμπτώματα εμφανίζουν και άλλες χρόνιες και μη παθήσεις του ουροποιητικού.  Η λήψη του ιστορικού και ή καταγραφή των συνηθειών της ούρησης , μέσα από τις σημειώσεις ενός προσεκτικά καταγεγραμμένου ημερολογίου συμπεριφοράς της ουροδόχου κύστης ,θα προσφέρει πολύ σημαντική βοήθεια . Σ΄αυτό το ημερολόγιο θα πρέπει να έχουν καταγραφεί με  λεπτομέρεια 2 σημαντικά στοιχεία , ό όγκος των προσλαμβανομένων υγρών και ό όγκος των αποβαλλομένων ούρων. Επειδή ή συχνότητα ούρησης και το χαμηλό κοιλιακό άλγος ,μπορεί να έχουν και άλλες αιτίες, θα πρέπει ό γενόμενος έλεγχος να αποκλείσει άλλες ασθένειες όπως ,χρόνια λοίμωξη του ουροποιητικού, ουρολιθίαση , καρκίνος κύστεως, σεξουαλικώς μεταδιδόμενες ασθένειες , ενδομητρίωση, κολπική λοίμωξη στις γυναίκες και χρόνια φλεγμονή του προστάτη στους άνδρες.

Οί εξετάσεις πού γίνονται για την διάγνωση περιλαμβάνουν :

 Πλήρη εξέταση της περιοχής της Πυέλου. Αυτή ή εξέταση περιλαμβάνει την επισκόπηση των έξω γεννητικών οργάνων, τον τράχηλο , τον κόλπο και την ψηλάφηση διά μέσου του κόλπου των έσω γεννητικών οργάνων καθώς και την εξέταση του ορθού.

 Εξέταση των ούρων. Η μικροβιολογική γενική εξέταση και καλλιέργεια των ούρων θα δείξει ή όχι την ύπαρξη μικροβιακού παράγοντα.

 Τέστ ευαισθησίας στο κάλιο. Η ενδοκυστική έγχυση ποσότητας φυσιολογικού ορού και ακολούθως ή έγχυση ποσότητος χλωριούχου καλίου, ή διαφορά ευαισθησίας του ατόμου στην 2η  έγχυση σε σύγκριση με την 1η σε κλίμακα πόνου από το 0 έως 5,  καταδεικνύει σε ένα ποσοστό την ύπαρξη ή όχι της πάθησης. Τά άτομα με φυσιολογική ουροδόχο κύστη ,αδυνατούν να εκτιμήσουν κάποια διαφορά σε αυτή την εξέταση.

 Κυστεοσκόπηση. Ο κυστεοσκοπικός έλεγχος είναι εκείνος πού θα πιστοποιήσει την ύπαρξη της πάθησης και θα αποκλείσει άλλες αιτίες πού πιθανά προκαλούν μια σειρά από παρόμοια συμπτώματα. Το κυστεοσκόπιο αποτελείται από ένα λεπτό σωλήνα  στο οπισθιο μέρος του οποίου προσαρμόζεται ενδοσκοπική κάμερα ,ό οποίος εισάγεται διά μέσου της ουρήθρας στην ουροδόχο κύστη.

Η εξέταση γίνεται με την χρήση αναισθητικού σε γέλη για τοπική νάρκωση και δεν ενέχει κανένα πρόβλημα πόνου. Ο κυστεοσκοπικός έλεγχος θα αναδείξει ελκωτικές βλάβες και εστίες με αιμορραγίες .

Δοκιμασία διατασημότητας της ουροδόχου κύστης. Την ίδια στιγμή σε ένα δεύτερο χρόνο με την κυστεοσκόπηση γίνεται και ή δοκιμασία μέτρησης χωρητικότητας της κύστης με την είσοδο κάποιας ποσότητος φυσιολογικού ορού.  Σέ περίπτωση εμφάνισης πόνου από την αρχή της διάτασης της κύστης ,γίνεται χρήση ενδοκυστικής  έγχυσης αναισθητικου, συνεχίζεται έπειτα ή εξέταση και γίνεται έκ νέου εφαρμογή του κυστεοσκοπίου για την ενδοκυστικη εικόνα πού πιθανά εμφανίζεται και αποτελεί επιβεβαίωση της διάγνωσης.

Κυστεοσκοπικές εικόνες πρίν και μετά την δοκιμασία Διάτασης (Cystodistention) της ουροδόχου κύστης.

 Βιοψία ουροδόχου κύστεως. Κατά την διάρκεια της κυστεοσκόπησης κάτω από ενδοκυστική τοπική νάρκωση, εφόσον κριθεί αναγκαίο, μπορεί να ληφθούν από ορισμένα μέρη  της κύστεως ή και της ουρήθρας δείγματα ιστού για ανατόμο – παθολογική εξέταση.

Βιοψία της ουροδόχου κύστης μετά από την διάταση της και την εμφάνιση των μικρών σε μέγεθος(κεφαλή καρφίτσας) αιμορραγικών εστιών και των εξελκώσεων.

Δεν υπάρχουν απλές θεραπείες για να εξαλείψει κάποιος τά συμπτώματα της διάμεσης κυστίτιδας και σίγουρα δεν υπάρχουν θεραπείες πού εφαρμόζονται σε όλους τους ασθενείς με τον ίδιο τρόπο. Το κάθε άτομο μπορεί να χρειασθεί ποικίλες θεραπείες ή και συνδυασμούς θεραπευτικών μεθόδων προκειμένου να φθάσει κάποια στιγμή στο επιθυμητό αποτέλεσμα. Είναι απαραίτητο το κάθε άτομο με αυτή την πάθηση ,να εφοδιασθεί με περίσσεια υπομονής και να έχει την καλύτερη δυνατή συνεργασία με τον ειδικό ουρολόγο και να ακολουθεί το σύστημα θεραπείας με μεγάλη προσοχή και υπευθυνότητα.

– Από του στόματος θεραπεία . Μπορεί να χρησιμοποιηθούν μια σειρά από φάρμακα όπως , αντιφλεγμονώδη , αντικαταθλιπτικά , αντιισταμινικά , αντισπασμωδικά , φάρμακα τά οποία ανακατασκευάζουν το κατεστραμμένο επιφανειακό τοίχωμα προστασίας της ουροδόχου κύστης και άλλα σκευάσματα τά οποία έχουν δείξει κατά καιρούς σε διάφορες μελέτες να έχουν κάποια αποτελέσματα.

– Συνεδρίες Κυστικής  διάτασης. Συμβάλλουν αρκετές  φορές στην μείωση των ενοχλημάτων και μάλιστα για αρκετό διάστημα και πραγματοποιούνται με την χρήση πάντα τοπικής αναισθητικής έγχυσης στο εσωτερικό της κύστης.

– Ενδοκυστικές εγχύσεις . Αποτελούν ίσως την πιο αποτελεσματική αγωγή με πολύ καλά αποτελέσματα πού διαρκούν μεγάλα χρονικά διαστήματα. Τά φάρμακα πού μπορούν  να χρησιμοποιηθούν είναι πολλά και διαφόρων ειδών από μόνα τους είτε σε συνδυασμούς ,αλλά οί σύνθετες εγχύσεις από 2 ή 3 είδη ουσιών έχουν δείξει να επιλύουν ακόμα και τις πιό επίμονες περιπτώσεις .

Βέβαια το ποια φάρμακα ή και ποιους δυνατούς συνδυασμούς θα χρησιμοποιήσει ό κάθε ουρολόγος, εξαρτάται από την ενασχόληση του και την εξειδίκευση και εμπειρία του στην συγκεκριμένη πάθηση .

Έχουν γίνει αρκετές εργασίες με συνδυασμούς φαρμάκων ,παρ΄όλα αυτά ή σωστή επιλογή του συνδυασμού των ουσιών , αποτελεί πάντα μια μεγάλη και σημαντική πρόκληση  για τον ιατρό αφού πρέπει να επιφέρει το συντομότερο , το επιθυμητό αποτέλεσμα για αυτού του είδους τον ασθενή.

Οί ουρολόγοι όλο και πιο σπάνια χρησιμοποιούν σήμερα το χειρουργείο ως μέσο αντιμετώπισης της διάμεσης κυστίτιδας. Ισχυρές ενδείξεις για χειρουργική λύση στο πρόβλημα ,αποτελούν οί περιπτώσεις όπου ή συντηρητική αγωγή δεν φαίνεται να απελευθερώνει τον ασθενή από τά επίμονα, συνεχή και έντονα ενοχλήματα του, είτε όταν έχουμε πλέον να κάνουμε με κύστεις πού έχουν υποστεί τέτοια αλλοίωση πού δεν συγκρατούν παρά ελάχιστες ποσότητες ούρων.

– Αυξητική Εντερο-Κυστεοπλαστική. Σε αυτή την μέθοδο αφαιρείται όλο το προσβεβλημένο από την πάθηση τμήμα της ουροδόχου κύστεως και αντικαθίσταται από ένα τμήμα λεπτού εντέρου, με στόχο να απαλλάξει τον ασθενή από τους πόνους καί να δώσει μεγαλύτερη χωρητικότητα στην κύστη μειώνοντας έτσι την πολύ συχνή ούρηση ,προσπαθώντας έτσι να βελτιώσει την ποιότητα ζωής του ατόμου. Βέβαια τά αποτελέσματα δεν είναι πάντα τά αναμενόμενα ,αφού και ό πόνος μπορεί να επιμένει αλλά και ό ασθενής μπορεί να χρειάζεται σε αρκετές περιπτώσεις να αυτοκαθετηριάζεται για να αδειάζει την κύστη του.

Σχηματικη παράσταση εντεροκυστεοπλαστικής (εκτομή ενός τμήματος ειλεού, διάνοιξη, διαμόρφωση και τοποθέτηση του στην κύστη, μετά την εξαίρεση τού προσβληθέντος από την πάθηση τμήματος της ).

– Διουρηθρικός καυτηριασμός. Αποτελεί μια συντηρητική χειρουργική ελάχιστα επεμβατική μέθοδο αντιμετώπισης ,αφού με αυτή την μέθοδο εισάγονται διά μέσου της ουρήθρας στην ουροδόχο κύστη εργαλεία με τά οποία καυτηριάζονται οί ελκώδεις βλάβες πού εμφανίζονται στην διάμεση κυστίτιδα.

– Διουρηθρική Ηλεκτροτομή. Είναι σχεδόν ή ίδια μέθοδος με την προηγούμενη με μόνη διαφοροποίηση, ότι αντί να καυτηριασθεί ή ελκωτική βλάβη ,σε αυτήν την  περίπτωση αφαιρείται μέχρι και υγιής ιστός γύρω από κάθε εξέλκωση.

Οί δύο τελευταίες ελάχιστα επεμβατικές μέθοδοι ,σε κάποιες περιπτώσεις μπορεί να οδηγήσουν και στην επιδείνωση των συμπτωμάτων.

Τελευταία άφησα μια μέθοδο πού μπορεί να έχει κάποια θέση μεταξύ των άλλων θεραπευτικών επιλογών, στην οποία και γίνεται προσπάθεια διαφοροποίησης των ερεθισμάτων πού διακινούνται μέσα από το Ιερό νευρικό πλέγμα, με στόχο την μείωση της αίσθησης επιτακτικής ούρησης, πού αποτελεί ένα πολύ ενοχλητικό σύμπτωμα πού συνοδεύει την διάμεση κυστίτιδα.

Σε αυτή την μέθοδο ένα λεπτό σύρμα τοποθετείται κοντά στα Ιερά νεύρα και αρχίζει να απελευθερώνει ηλεκτρικά ερεθίσματα διά μέσου των ιερών νεύρων προς την ουροδόχο κύστη ρυθμίζοντας κατά αυτόν τον τρόπο την λειτουργία της κύστεως, κάτι παρόμοιο πού συμβαίνει με τους βηματοδότες στην καρδιά.

Εάν αυτή ή προσπάθεια στεφθεί με επιτυχία ,πού πρακτικά σημαίνει την σημαντική μείωση της  συμπτωματολογίας της νόσου , τότε αποφασίζεται να γίνει μόνιμη χειρουργική εμφύτευση της συσκευής, ή οποία και τοποθετείται ακριβώς κάτω    από  το  δέρμα ,χαμηλά και πλάγια στην πλάτη , στο επίπεδο περίπου πού ευρίσκονται οί πίσω τσέπες του παντελονιού.