Χρόνια Προστατίτιδα – Συμπτώματα
Ποια είναι τα συμπτώματα της Χρόνιας Προστατίτιδας;
- Α. Στυτική & σεξουαλική δυσλειτουργία
- Β. Αυξημένη συχνότητα αριθμού των ουρήσεων (Συχνουρία)
- Γ. Βραδινή ούρηση (Νυχτουρία)
- Δ. Μειωμένη ισχύς / ροή ούρησης
- Ε. Αίσθημα ατελούς κένωσης της ουροδόχου κύστης
- Ζ. Δυσκολία έναρξης ούρησης
- Η. Απώλεια σταγόνων ούρων μετά το τέλος ούρησης
- Θ. Υπογονιμότητα
- Ι. Αίσθημα γενικής & χρόνιας κόπωσης
- Κ. Χρόνιο Προστατικό Σύνδρομο Άλγους
- Λ. Βαλανοποσθίτιδα
- Μ. Οξεία Επιδιδυμίτιδα
- Ν. Χρόνια Υποκλινική Επιδιδυμίτιδα
- Ξ. Διαταραχές Εκσπερμάτισης
- Ο. Καύσος πέους (κατά την εκσπερμάτιση)
- Π. Αιμοσπερμία
- Ρ. Αιματουρία
- Σ. Αλλοιώσεις στο σπέρμα
- Τ. Εμφάνιση ουρηθρικού υγρού
- Υ. Αλλαγή συνηθειών αφόδευσης
- Φ. Αίμα στα κόπρανα
- Χ. Επαναλαμβανόμενες οξείες προστατίτιδες
- Ψ. Υπερπλασία (διόγκωση) του προστάτη
- Ω. Αδενοκαρκίνωμα του προστάτη
Ποια είναι τα συμπτώματα της Χρόνιας Προστατίτιδας;
Πολλοί ασθενείς παραμένουν αδιάγνωστοι για χρόνια, παρά τις τακτικές επισκέψεις στον ουρολόγο τους. Κάποιοι μπορεί ακόμη και να πιστεύουν ότι δεν έχουν κανένα πρόβλημα, καθώς τα όποια συμπτώματα ή ενοχλήματα ή και επιπλοκές μπορεί να παραμένουν σε χαμηλή ένταση και να μην γίνονται τόσο αισθητά ή και αντιληπτά ή ακόμα και να αποδίδονται σε άλλα αίτια.
Κατά αυτόν τον τρόπο παραμένουν υποβόσκοντα για μεγάλο χρονικό διάστημα. Η σωστή κατανόηση των συμπτωμάτων είναι απολύτως κρίσιμη για τη θεραπεία της κατάστασης και για τη διάσωση της ζωής τους. Μετά από 25 χρόνια εμπειρίας και ασχολίας με έναν τεράστιο αριθμό ασθενών όλων των ηλικιών, έχω συνηθίσει να εντοπίζω τα επίμονα προειδοποιητικά σημάδια της χρόνιας προστατίτιδας είτε αυτά συμβαίνουν ξεχωριστά, είτε ταυτόχρονα.
Α. Στυτική & σεξουαλική δυσλειτουργία
- Η μείωση της σεξουαλικής επιθυμίας μπορεί να είναι ένας δείκτης χρόνιας προστατίτιδας.
- Οι πρωινές στύσεις μπορεί να γίνονται λιγότερο συχνές ή δεν επιτυγχάνουν τη συνηθισμένη σκληρότητα.
- Οι προκλητές στύσεις μπορεί να αρχίσουν να επιτυγχάνονται με αρκετή δυσκολία.
- Ακόμη και αν οι στύσεις αρχικά φτάνουν στην επιθυμητή σκληρότητα, μπορεί να υπάρξει πρόωρη πτώση κατά τη συνουσία ή υπόκεινται σε πολλαπλές στιγμιαίες μεταπτώσεις, πού κάνουν την συνέχιση τής συνουσίας αρκετά στενάχωρη ή και προβληματική.
Λόγω της πολυπλοκότητας της στυτικής δυσλειτουργίας, έχουμε συγκεκριμένα σημεία που εξηγούν τη συσχέτισή της με τη χρόνια προστατίτιδα και τη θεραπεία της.
Β. Αυξημένη συχνότητα αριθμού των ουρήσεων (Συχνουρία)
- Η χρόνια προστατίτιδα αυξάνει σταδιακά τη συχνότητα της ούρησης από 3-4 φορές την ημέρα, που είναι και η φυσιολογική συχνότητα, σε περισσότερες από 6-8 φορές.
- Αυτή η αύξηση της συχνότητας γίνεται σταδιακά και με τον καιρό γίνεται μια συνήθεια και εκλαμβάνεται ως κάτι αναμενόμενο ή φυσιολογική εξέλιξη.
Αυτό πιθανά γίνεται λόγω τής εσφαλμένης αντίληψης των περισσοτέρων ανθρώπων, ότι αύξηση της ηλικίας συνεπάγεται αυτόματα την απαρχή της παρουσίας τέτοιων αλλαγών, οπότε δεν το εκλαμβάνει σαν ένα σύμπτωμα μιας πιθανής παθολογικής κατάστασης.
Γ. Βραδινή ούρηση (Νυχτουρία)
- Η φυσιολογική κατάσταση είναι ότι, τις νυχτερινές ώρες και ειδικότερα κατά την διάρκεια τού ύπνου, δεν πρέπει να υπάρχει καμία αναγκαστική αφύπνιση προκειμένου να ουρήσουμε.
- Στην περίπτωση που κάποιος αρχίζει να διακόπτει τον ύπνο του λόγω μέτριας ή έντονης επιθυμίας για ούρηση και αυτό αρχίζει να γίνεται αρκετά συχνά, αποτελεί σαφή ένδειξη ύπαρξης προβλήματος στον προστάτη αδένα.
- Στις περισσότερες των περιπτώσεων, αρχίζει κάποιος να έχει 1 (μία) νυχτερινή ούρηση για αρκετά μεγάλο διάστημα. Σταδιακά όμως μπορεί να αρχίσει να αυξάνεται σε δύο έως και 4 φορές, προκαλώντας σαφώς πρόβλημα στον ύπνο, με επακόλουθο το φαινόμενο της κούρασης πλέον κατά την διάρκεια της ημέρας.
Έχω συναντήσει και αρκετές περιπτώσεις που η ποιότητα ζωής έχει αλλάξει σημαντικά, λόγω αδυναμίας επίτευξης κανονικού ύπνου, αφού αναγκάζονται να ουρούν σχεδόν ανά ώρα.
Δ. Μειωμένη ισχύς / ροή ούρησης
- Υπό φυσιολογικές συνθήκες η ροή των ούρων πρέπει να είναι δυνατή, από την αρχή μέχρι και την ολοκλήρωση της.
- Στην χρόνια προστατίτιδα, λόγω της σταδιακής και προοδευτικής εγκατάστασης της χρόνιας περιουρηθρικής ίνωσης και σκλήρυνσης, αρχίζουν κάποια φαινόμενα όπως:
- Η ακτίνα της ούρησης αρχίζει να μειώνεται και βαθμιαία να χάνει τη φυσική της καμπύλη.
- Σε πολλές περιπτώσεις, ο ασθενής καταλήγει να πιέζει την κοιλιά του για να ενισχύσει ή και για να επιτύχει την ούρηση.
Ε. Αίσθημα ατελούς κένωσης της ουροδόχου κύστης
- Σε υγιή κατάσταση αφού γίνει μια φυσιολογική ούρηση, το άτομο θα πρέπει να αισθάνεται ότι έχει βγάλει όλα τα ούρα από την κύστη και αισθάνεται καλά.
- Ο ασθενής αντίθετα αισθάνεται ότι τα ούρα παραμένουν στην κύστη, δημιουργώντας συχνά την αίσθηση της ανάγκης για μια επιπλέον δεύτερη ούρηση μετά από λίγο, προκειμένου να αισθανθεί ότι έχει αδειάσει τελείως.
Ζ. Δυσκολία έναρξης ούρησης
- Στα φυσιολογικά άτομα η έναρξη ούρησης λαμβάνει χώρα άμεσα όταν βρεθούν στην τουαλέτα.
- Ο ασθενής προστατίτιδας αισθάνεται ότι έχει την ανάγκη να ουρήσει, πηγαίνει στην τουαλέτα, αλλά η ούρηση δεν ξεκινά αμέσως. Υπάρχει ένας μικρός ή μεγαλύτερος χρόνος αναμονής πριν ξεκινήσει η ούρηση.
Η. Απώλεια σταγόνων ούρων μετά το τέλος ούρησης
- Σε υγιείς καταστάσεις μετά το τέλος ούρησης, δεν υπάρχει κάποια επιπλέον απώλεια σταγόνων ούρων.
- Οι ασθενείς αναφέρουν ότι υπάρχει μια ακούσια (παρά την θέληση τους) απώλεια, μικρής συνήθως ποσότητας ούρων, αμέσως μετά την έξοδο από την τουαλέτα.
- Οι ασθενείς αναφέρουν ότι αυτό είναι ένα από τα πιο ενοχλητικά συμπτώματα, καθώς βρέχουν τα εσώρουχα τους.
- Το φαινόμενο μπορεί να εξακολουθήσει να συμβαίνει, ακόμα και αν τα άτομα με το πρόβλημα, αμέσως μετά από την ούρηση προσπαθούν να τινάζουν απαλά το πέος, πιστεύοντας εν προκειμένω ότι θα μπορέσουν έτσι να αδειάσουν τελείως την κύστη.
Θ. Υπογονιμότητα / Δυσκολία στη σύλληψη
- Όταν τα αποτελέσματα των εξετάσεων της γυναίκας είναι φυσιολογικά, το σπέρμα φαίνεται να είναι υπεύθυνο για το 50% -60% των περιπτώσεων, όπου τα ζευγάρια έχουν δυσκολία στη σύλληψη (δηλ. ανδρική υπογονιμότητα /στειρότητα).
- Η τοξική επίδραση της χρόνιας φλεγμονής στον προστάτη, μειώνει δραστικά τον αριθμό των σπερματοζωαρίων και την κινητικότητα του σπέρματος.
- Σε πολλές περιπτώσεις η χρόνια προστατίτιδα συνυπάρχει με την πάθηση της κιρσοκήλης, χωρίς όμως αυτά να συνδέονται μεταξύ τους. Η κιρσοκήλη μπορεί σε ένα ποσοστό 40%-50% των περιπτώσεων, να συμβάλει στην δημιουργία συνθηκών που να οδηγήσουν σε μερική δυσλειτουργία του σπέρματος, αλλά η κύρια αιτία στο πλείστο των περιπτώσεων, παραμένει η χρόνια φλεγμονή του προστάτη.
Ι. Αίσθημα γενικής & χρόνιας κόπωσης
Στις περισσότερες περιπτώσεις οι ασθενείς που υποφέρουν από σύνδρομο χρόνιας κόπωσης, έχουν υποβληθεί σε πληθώρα κλινικών και βιοχημικών εξετάσεων χωρίς όμως να καταφέρουν να βρουν τη ρίζα του προβλήματος. Η χρόνια προστατίτιδα φαίνεται να αποτελεί την αιτία της κόπωσης σε αρκετές περιπτώσεις, λόγω της χρονιότητας επίδρασης της φλεγμονής στο νευρομυικό σύστημα.
Αυτό γίνεται λόγω της συνεχούς επίδρασης των νευρικών αλλοιωμένων αισθητηριακών σημάτων, από την περιοχή του προστατικού νευρικού πλέγματος προς τις διάφορες περιοχές του σώματος. Αιτία αποτελεί ο σχηματισμός της περινευριδικής ίνωσης και στραγγαλισμού των νευρικών ενδοπροστατικών απολήξεων.
Κ. Χρόνιο Προστατικό Σύνδρομο Άλγους
Υπάρχει μια ποικιλία αλλοιώσεων και επακόλουθων επιδράσεων από την χρόνια φλεγμονή στον προστατικό ιστό, που οδηγεί μεταξύ των άλλων στην εμφάνιση της ενδοπροστατικής ιστικής ίνωσης. Με την σειρά της, η ίνωση οδηγεί σε σχηματισμό (σε πρώτη φάση) οιδήματος γύρω από τις ίνες του προστατικού νευρικού πλέγματος και καταλήγει στην εξέλιξη του, στην δημιουργία ινώδους σκληρυντικού ιστού που προκαλεί μόνιμο στραγγαλισμό των νεύρων. Αυτή η διαδικασία οδηγεί σε ποικίλα κλινικά συμπτώματα και σύνδρομα πόνου, ανάλογα με την τοπογραφική εκδήλωσή της.
Κ1. Σύνδρομο Χρόνιου Πυελικού Άλγους
Αίσθημα πόνου / πίεσης / βάρους / μουδιάσματος / καύσους στην περιοχή της πυέλου
Η τοπογραφική κατανομή της ανωτέρω συμπτωματολογίας, που μπορεί να ποικίλει σε ένταση, σε χαρακτηριστικά και σε διάρκεια, μπορεί να εκδηλωθεί στις ακόλουθες περιοχές μεμονωμένα ή και συνδυαστικά, όπως:
Κ1.1. Υπερηβικά (κάτω κοιλιακής χώρας & βουβωνικής χώρας άμφω)
Είναι αρκετοί οι ασθενείς έχουν υποστεί αρκετές περιττές εξετάσεις, αξονικές (CT) και μαγνητικές (MRI) τομογραφίες ή και κολονοσκοπήσεις, για εσφαλμένες διαγνώσεις σχετικές με εντερικά προβλήματα ή και ψυχολειτουργικές παθήσεις όπως διαγνώσεις ευερέθιστου εντέρου ή νευρωσικές διαταραχές αγνώστου αιτιολογίας.
Εικόνα 1: Οπτική αναπαράσταση των αντανακλάσεων του πόνου που προέρχεται από το “στραγγαλισμένο” ενδοπροστατικό νευρικό δίκτυο, προς την κατώτερη κοιλιακή και τη βουβωνική χώρα. Λόγω αυτών των συμπτωμάτων, πολλοί γιατροί συχνά λανθασμένα διαγιγνώσκουν τη χρόνια προστατίτιδα ως μυοσκελετικό σύνδρομο πυελικού άλγους και το αντιμετωπίζουν ως μυϊκό πρόβλημα. Το θέμα είναι ότι αυτό δεν αποτελεί ασθένεια, αλλά είναι ένα από τα συνήθη συμπτώματα της Χρόνιας Προστατίτιδας.
Κ1.2. Στην οσφυϊκή περιοχή άμφω (περιοχή των νεφρών)
Πολλοί ασθενείς έχουν υποστεί αρκετές περιττές εξετάσεις, όπως αξονικές πυελογραφίες (CT pyelography) και μαγνητικές τομογραφίες (MRI) και ακόμη και χειρουργικές επεμβάσεις, για εσφαλμένες ή ψευδείς διαγνώσεις, όπως κοίλη μεσοσπονδύλιου δίσκου ή λιθίαση νεφρού (πέτρες), όταν στην πραγματικότητα πάσχουν από χρόνια προστατίτιδα.
Στην πολύχρονη καριέρα μου, είναι αρκετές εκείνες οι φορές που έχω αντιμετωπίσει ασθενείς, που έχουν σπαταλήσει άσκοπα πολύ χρόνο σε:
- φαρμακευτικές θεραπείες
- φυσιοθεραπείες
- χειροπρακτικές μεθόδους
- ακόμα και χειρουργεία
για προβλήματα πού διαγνώσθηκαν εσφαλμένα ως κοίλες μεσοσπονδυλίων δίσκων. Φυσικά στο τέλος απεδείχθη ότι τα ενοχλήματα προέρχονταν από την χρόνια φλεγμονή στον προστάτη αδένα.
Εικόνα 2: Οπτική αναπαράσταση των αντανακλάσεων του πόνου που προέρχεται από το “στραγγαλισμένο” ενδοπροστατικό νευρικό δίκτυο, προς την οσφυϊκή χώρα άμφω, κατά μήκος του λαγονοψοίτη μυ. Δεν είναι λίγες οι φορές πού η συμπτωματολογία αυτή, διαγιγνώσκεται εσφαλμένα ότι προέρχεται από λίθους στους νεφρούς ή ότι πιθανά αφορά ύπαρξη κοίλης μεσοσπονδυλίου δίσκου.
Κ1.3. Στην περιοχή των ισχίων άμφω
Σε αρκετές περιπτώσεις επίμονοι πόνοι στην περιοχή των ισχίων, έχουν οδηγήσει τους ασθενείς σε ολικές αρθροπλαστικές των ισχίων, για να αποδειχθεί αργότερα ότι το πρόβλημα προέρχονταν από την φλεγμονή στον προστάτη.
Εικόνα 3: Οπτική αναπαράσταση των αντανακλάσεων του πόνου που προέρχεται από το “στραγγαλισμένο” ενδοπροστατικό νευρικό δίκτυο, προς την περιοχή του ισχίου άμφω. Στις περισσότερες των περιπτώσεων, οι διαγνώσεις για πολύ καιρό παραμένουν να είναι εσφαλμένες και αφορούν πιθανά προβλήματα των αρθρώσεων στα ισχία.
Κ1.4. Περιοχή οσχέου (όρχεις)
Σε αρκετές τέτοιες περιπτώσεις πόνου στους όρχεις, οι διαγνώσεις αποδίδονται σε πιθανή ύπαρξη κιρσοκήλης ή σε χρόνιες επιδιδυμίτιδες ή κεκαλυμμένες “μικρού βαθμού” βουβωνοκήλες.
Εικόνα 4: Οπτική απεικόνιση των αντανακλάσεων του πόνου στους όρχεις, που προέρχεται από το στραγγαλισμένο ενδοπροστατικό νευρικό δίκτυο προς τους όρχεις.
Κ1.5. Κατά μήκος τού πέους και στην βάλανο
Σε αρκετές των περιπτώσεων, καψίματα ή πόνοι κατά μήκος της ουρήθρας ή του πέους ή και πόνοι στην βάλανο, έχουν αποδοθεί σε ουρηθρίτιδες ή σε σεξουαλικά μεταδιδόμενα νοσήματα (STDs) και έχουν υποβληθεί σε ανεπιτυχείς θεραπείες για να αποδειχθεί στο τέλος ότι έπασχαν από προστατίτιδα. Ο πόνος κατά μήκος τής ουρήθρας ή στην βάλανο, κατά τη διάρκεια ή ακόμη και εκτός ούρησης, είναι κάποιες φορές πολύ ισχυρός και σχεδόν αφόρητος. Αυτό γίνεται ιδιαίτερα αισθητό αν κάποιος έχει περάσει πολλές ώρες καθιστός σε ένα ποδήλατο, μηχανή ή κάθισμα αυτοκινήτου.
Εικόνα 5: Οπτική απεικόνιση των αντανακλάσεων του πόνου στη βάλανο, που προέρχεται από το στραγγαλισμένο ενδοπροστατικό νευρικό δίκτυο και μεταδίδονται κατά μήκος τού πέους και προς την βάλανο.
Κ1.6. Λεκάνη και στα κάτω άκρα (μηρούς, γάμπες ή και πέλματα)
Κούραση, πόνος, πιάσιμο ή καύσος στην ευρύτερη περιοχή τής λεκάνης, στους μηρούς, στις γάμπες ή και στα πέλματα, το οποίο δεν δικαιολογείται από τον καθημερινό φόρτο εργασίας μπορεί να προέρχεται από την χρόνια προστατίτιδα. Οι πυελικοί πόνοι είναι συχνά αιχμηροί, σαν κάτι να βελονιάζει ή να σφίγγει σοβαρά την εν λόγω περιοχή, ενώ ταυτόχρονα να υπάρχει το αίσθημα σοβαρής κόπωσης.
Εικόνα 6: Οπτική απεικόνιση των αντανακλάσεων του πυελικού πόνου που προέρχεται από το στραγγαλισμένο ενδοπροστατικό νευρικό δίκτυο και μεταδίδονται κατά μήκος των κάτω άκρων.
Εικόνα 7: Οπτική απεικόνιση των αντανακλάσεων του πυελικού πόνου που προέρχεται από το στραγγαλισμένο ενδοπροστατικό νευρικό δίκτυο και μεταδίδονται κατά μήκος τής περιοχής τής λεκάνης και των κάτω άκρων.
Κ1.7. Περίνεο (μεταξύ οσχέου και πρωκτού) & Περιπρωκτική περιοχή
Εικόνα 8: Οπτική απεικόνιση των αντανακλάσεων του πόνου που προέρχεται από το στραγγαλισμένο ενδοπροστατικό νευρικό δίκτυο και μεταδίδονται στην περιπρωκτική χώρα και στην περιοχή του περινέου.
Κ2. Θωρακικό & Αυχενικό σύνδρομο
Κ2.1. Ίλιγγοι, πονοκέφαλοι ή αυχενικό άλγος
Ίλιγγοι, πονοκέφαλοι ή αυχενικό άλγος, με υφέσεις και έντονες εξάρσεις, όπου σαφείς αιτίες δεν έχουν εντοπιστεί. Στις εξετάσεις που είχαν υποβληθεί οι ασθενείς και συμπεριελάμβαναν νευρολογικό έλεγχο καθώς και αξονικές και μαγνητικές τομογραφίες, δεν απεδεικνύετο να υπάρχει κάποια παθολογική κατάσταση. Συνήθως τα συμπτώματα της έντονης κεφαλαλγίας ή των ιλίγγων αποδίδονταν σε κάποιες καταστάσεις έντονου στρες ή σε ψυχοσωματικούς παράγοντες.
Από την κλινική μου εμπειρία, εντόπισα την ύπαρξη αντανάκλασης των επίπονων ερεθισμάτων από την περιοχή του φλεγμονώδους προστατικού ιστού, προς τις άνω θωρακικές περιοχές καθώς και στην περιοχή του αυχένα, της κεφαλής αλλά και των άνω άκρων, σε ένα ποσοστό ασθενών πού κυμαινόταν περίπου στο 15% – 20%. Οι διαγνώσεις με τις οποίες προσήλθαν στο ιατρείο μου συνήθως αφορούσαν είτε ασθένειες του νευρολογικού συστήματος είτε μυοσκελετικές παθήσεις.
Εικόνα 9: Οπτική αναπαράσταση των αντανακλάσεων του πόνου που προέρχεται από το στραγγαλισμένο ενδοπροστατικό νευρικό δίκτυο προς την περιοχή της σπονδυλικής στήλης. Μερικές φορές ο πόνος αντανακλάται κατά μήκος των άνω άκρων καθώς και το κεφάλι.
Λ. Βαλανοποσθίτιδα
Η βαλανοποσθίτιδα είναι φλεγμονή της βαλάνου και της ακροποσθίας του πέους. Οι εν λόγω περιοχές εμφανίζονται ελαφρώς ερυθυματώδεις, με μικρού ή μετρίου βαθμού οίδημα κυρίως της ακροποσθίας και με μικρές άσπρες κηλίδες, κυρίως στην βάλανο.
Οι φλεγμονές είναι συνήθως μυκητιασικής αιτιολογίας και έχουν να κάνουν με την αλλαγή των τοπικών συνθηκών σε όξινο περιβάλλον, πού ευνοεί την εμφάνιση τους. Υποψιαζόμαστε την ύπαρξη σοβαρού προβλήματος που μπορεί να υποκρύπτεται (δηλ. της πιθανής ύπαρξης της χρόνιας προστατίτιδας) και το οποίο να συντηρεί την βαλανοποσθίτιδα, όταν:
- Έχουμε συχνές επανεμφανίσεις τής φλεγμονής.
- Η φλεγμονή δεν ανταποκρίνεται πλέον στις επαναλαμβανόμενες θεραπείες.
Μ. Οξεία Επιδιδυμίτιδα
Στην οξεία επιδιδυμίτιδα έχουμε επώδυνο και πρησμένο ημιόσχεο, με πόνο και έντονη ευαισθησία των όρχεων. Ο ασθενής παρουσιάζει υψηλή ευαισθησία στην αφή και ενδεχομένως με αρκετά μεγάλη δυσφορία στην κάτω κοιλιακή χώρα και σε αρκετές περιπτώσεις μέτρια έως και υψηλή πυρετική κίνηση.
Ν. Χρόνια Υποκλινική Επιδιδυμίτιδα
Η χρόνια υποκλινική επιδιδυμίτιδα κλινικά αναφέρεται σε ένα μικρό πρήξιμο ή διόγκωση της κεφαλής της επιδιδυμίδας με ένα πολύ αόριστο αίσθημα βαρύτητας. Ιατρικά εμφανίζεται με κεκαλυμμένη εικόνα κάτι δηλαδή πού ονομάζεται απόκρυφο (occult), καθώς δεν εμφανίζει προφανή κλινική συμπτωματολογία, αλλά είναι κάτι που στο πλείστο των περιπτώσεων συνυπάρχει με τη χρόνια προστατίτιδα.
Από την δική μου εμπειρία αυτό θεωρείται ότι δημιουργήθηκε από μικροβιακά έμβολα πού πέρασαν στην επιδιδυμίδα, χωρίς να δημιουργήσουν έντονη φλεγμονώδη αντίδραση και που πιθανά αντιμετωπίσθηκαν μερικώς από την αντιμικροβιακή αγωγή που εδόθη για την χρόνια προστατίτιδα. Αυτό δημιουργεί προβλήματα στη μεταφορά των σπερματοζωαρίων λόγω αποφράξεων στο σύστημα σωληνώσεων στην κεφαλή της επιδιδυμίδας, συμβάλλοντας τελικά στην πιθανή εμφάνιση της ανδρικής υπογονιμότητας.
Ξ. Διαταραχές Εκσπερμάτισης
Η πρόωρη αλλά και η καθυστερημένη εκσπερμάτιση μπορεί να αποτελούν και τα δύο, συχνά συμπτώματα μιας χρόνιας προστατίτιδας. Συνήθως θα συνοδεύονται και από άλλα ενοχλήματα ή και στυτική δυσλειτουργία. Οι ασθενείς θα αναφέρουν από το ιστορικό τους, αρκετές επισκέψεις σε άλλους ουρολόγους ή και ψυχολόγους, με διαγνώσεις για το θέμα πού σχετίζονται δήθεν με ψυχολογικές διαταραχές ή με προβλήματα σχέσεων ζευγαριών.
Ο. Καύσος πέους (κατά την εκσπερμάτιση)
Πόνος ή καύσος πέους, ποικίλου βαθμού και διάρκειας, κατά τη στιγμή ή αμέσως μετά την εκσπερμάτιση. Αυτό μπορεί να αρχίσει από τη βάση του πέους και μπορεί να γίνει αισθητό μέχρι τη περιοχή τής βαλάνου.
Π. Αιμοσπερμία
Εμφάνιση ανοικτού ή σκούρου καφέ χρώματος σπέρματος ή ακόμα και αίματος στο σπέρμα (αιμοσπερμία), με περιόδους ύφεσης και έξαρσης. Συνήθως η ύπαρξη αιμοσπερμίας υποδηλώνει την εμπλοκή της σπερματοδόχου κύστης, λόγω τής επέκτασης της φλεγμονής από την περιοχή του προστατικού φλεγμονώδους ιστού.
Επειδή όμως η εμφάνιση του αίματος στο σπέρμα δημιουργεί ανάμικτα συναισθήματα για πιθανή ύπαρξη κακοήθειας στο ουρογεννητικό σύστημα, καθίσταται αναγκαία η γρήγορη και λεπτομερής αξιολόγηση του συμπτώματος, σε σχέση με την αιτία που το προκάλεσε.
Ρ. Αιματουρία (Αίμα στα ούρα)
Εμφάνιση αίματος στα ούρα λόγω της χρόνιας φλεγμονής του προστάτη, η οποία προκαλεί ευθρυπτότητα των μικρών ιστικών αγγείων. Για περισσότερες πληροφορίες, ανατρέξτε στην ειδική σελίδα για την αιματουρία.
Σ. Αλλοιώσεις στο σπέρμα
Υπό φυσιολογικές συνθήκες το σπέρμα έχει χρώμα μπεζ ανοικτό και είναι λεπτόρρευστο. Σε καταστάσεις φλεγμονής στον προστάτη, το σπερματικό υγρό παίρνει συνήθως ένα χρώμα υποκίτρινο, γίνεται πιο παχύρευστο και παρουσιάζει σαν “σβώλους” μικρούς στην όψη και στην αφή. Αυτό συμβαίνει γιατί στην χρόνια προστατίτιδα, παρουσιάζεται αλλοιωμένη ενζυματική δραστηριότητα.
Με λίγα λόγια, τα πρωτεολυτικά ένζυμα, τα οποία είναι υπεύθυνα για την κανονική ρευστότητα του υγρού του σπέρματος και για την αναστολή της συγκόλλησης των σπερματοζωαρίων, αδυνατούν να επιτελέσουν πλέον την λειτουργία τους.
Τ. Εμφάνιση ουρηθρικού υγρού
Μπορεί να παρατηρηθεί ένα ασυνήθιστα απαλό, ελαφρώς θολό ή ακόμα και μερικές φορές πυώδες υγρό, να εκρέει από την ουρήθρα. Αυτό μπορεί να συμβεί είτε ξαφνικά από μόνο του, είτε να προκαλείται από την πίεση που ασκείται από τήν περιττωματική ύλη (κόπρανα), καθώς περνά μέσα από το έντερο και πιέζει τον φλεγμονώδη προστάτη. Συνήθως συμβαίνει όταν τά κόπρανα είναι πολύ σφιχτά και έχουν κάπως μεγαλύτερο όγκο και το άτομο πιέζει αρκετά, προκειμένου να τα αποβάλει.
Υ. Αλλαγή συνηθειών αφόδευσης
Σε μερικές περιπτώσεις, η χρόνια φλεγμονή του προστάτη συνδέεται με έντονη δυσκοιλιότητα ή και με καταστάσεις μετεωρισμού. Λόγω της κοινής νεύρωσης με το γαστρεντερικό σύστημα, το προσβεβλημένο ουρογεννητικό σύστημα από την χρόνια προστατίτιδα, μπορεί να δημιουργήσει σοβαρά προβλήματα με την λειτουργία της αφόδευσης και γενικά της εντερικής κινητικότητας. Είναι σημαντικό το γεγονός ότι μετά την ριζική θεραπεία της χρόνιας προστατίτιδας, αποκαθίσταται στο πλείστο των περιπτώσεων και σε ένα μεγάλο βαθμό και η διαταραγμένη εντερική δραστηριότητα.
Φ. Αίμα στα κόπρανα
Οι αιμορροΐδες συχνά συνυπάρχουν και εντείνονται από τη χρόνια φλεγμονή του προστάτη. Λόγω της γειτνίασης της φλεγμονής του προστάτη με το εντερικό τοίχωμα, σε αρκετές περιπτώσεις που υπάρχει κάποια έξαρση της χρόνιας προστατικής φλεγμονής, παρατηρείται και υποτροπή ενοχλημάτων από τις αιμορροΐδες. Επίσης έχει παρατηρηθεί και διόγκωση του συστοίχου φλεβικού πλέγματος (με την εμφάνιση προπτώσεων του πρωκτικού βλεννογόνου) ή ακόμα και εμφάνιση αίματος (κόκκινου) στο κοπρανώδες υλικό.
Χ. Επαναλαμβανόμενες οξείες προστατίτιδες
Σε αρκετές περιπτώσεις, οι ασθενείς υποβάλλονται σε θεραπείες για οξείες προστατίτιδες, είτε για πρώτη φορά είτε για περισσότερες. Πράγματι αρκετές περιπτώσεις αντιμικροβιακής φαρμακευτικής αντιμετώπισης, εμφανίζουν μια σημαντική υποχώρηση της έντονης συμπτωματολογίας και αυτή ή βελτίωση εκλαμβάνεται από το σύνολο των ουρολόγων, ως ριζική θεραπεία τής λοίμωξης.
Σέ κάποιο μεταγενέστερο διάστημα ή και μερικά χρόνια αργότερα, όταν οι ίδιοι ασθενείς επισκέπτονται την κλινική μου, οι εξετάσεις στο 99% των περιπτώσεων, αποκαλύπτουν ότι αυτές οι οξείες προστατίτιδες, ήταν στην πραγματικότητα εξάρσεις (δηλ. οξείες καταστάσεις) που συνέβαιναν, σε ένα υπόβαθρο ύπαρξης χρόνιων φλεγμονών στον προστάτη από τότε που είχαν πρωτοπαρουσιασθεί και που προφανώς δεν είχαν αξιολογηθεί σωστά, και φυσικά δεν είχαν θεραπευτεί ανάλογα. Είναι άκρως σημαντικό, ο θεράπων ουρολόγος να γνωρίζει όλες αυτές τις σημαντικές λεπτομέρειες και να αξιολογεί ανάλογα την κάθε περίπτωση, προτείνοντας την σωστή αντιμετώπιση.
Ψ. Υπερπλασία (διόγκωση) του προστάτη
Η χρόνια προστατίτιδα μπορεί να θεωρηθεί ως το κύριο φυσιοπαθολογικό υπόβαθρο, πού οδηγεί στον αυξημένο πολλαπλασιασμό των κυττάρων μέσω ποικίλων κυτταρικών μηχανισμών (δηλαδή σε υπερπλασία προστάτη), καθώς επίσης και στο αυξημένο μέγεθος των κυττάρων (δηλαδή σε υπερτροφία προστάτη).
Αυτό το αποτέλεσμα είναι πιθανώς συνέπεια του χρόνιου αυτό-άνοσου μηχανισμού αντίδρασης, έναντι των αυτο-αντιγονικών παραγόντων που απελευθερώνονται κατά την πρόκληση τής βλάβης. Αυτή η αντίδραση λαμβάνει χώρα από την έντονη και συνεχή επίδραση της φλεγμονής, το χρόνιο οξειδωτικό στρες και την υποξία που εγκαθίσταται στον ιστό του προστάτη.
Ω. Αδενοκαρκίνωμα του προστάτη
Υπάρχει έρευνα βασισμένη σε μία σειρά δεδομένων όπως:
- επιδημιολογικά
- ανατομικά
- ιστολογικά
- μοριακά
- γενετικά
που υποδηλώνουν σε πολύ μεγάλο βαθμό, την πιθανή συσχέτιση μεταξύ χρόνιας φλεγμονώδους νόσου του προστάτη και ανάπτυξης προστατικού καρκίνου.
Ενώ η έρευνα δεν είναι πλήρως αποδεικτική, αυτή η συσχέτιση δεν μπορεί επίσης σε καμία περίπτωση, να αμφισβητηθεί. Αυτό συμβαίνει επειδή κανείς δεν μπορεί να ισχυριστεί ότι, μια παρατεταμένη φλεγμονώδης κατάσταση (χρόνια προστατίτιδα), που επηρεάζει τα κύτταρα του προστάτη και προκαλεί πολλαπλασιαστική φλεγμονώδη ατροφία (PIA) (που θεωρείται προκαρκινική βλάβη), δεν συνδέεται με τον καρκίνο του προστάτη.
Οι μεσήλικες (50-65 ετών) καθώς και οι ηλικιωμένοι άνδρες (>70 ετών), με χρόνιες φλεγμονές στον προστάτη, θα πρέπει να γνωρίζουν αυτή την συσχέτιση.
Επίσης θα πρέπει να λάβουν υπόψη ότι δεν υπάρχει ειδοποιός διαφορά, σχετικά με το αν:
- Έχουν ήδη διαγνωσθεί με χρόνια προστατίτιδα επειδή έτυχε να έχουν συμπτώματα και προσήλθαν για ουρολογική εξέταση (συμπωματική χρόνια προστατίτιδα).
- Δεν έχουν διαγνωσθεί ακόμα με χρόνια φλεγμονή, επειδή δεν είχαν ενοχλήσεις ή δεν αναγνώρισαν ότι είχαν συμπτώματα και δεν προσήλθαν για ουρολογική εξέταση, παραμένοντας έτσι τελικά αδιάγνωστοι (χρόνια ασυμπτωματική προστατίτιδα).
Δεν είναι καθόλου τυχαίο το γεγονός ότι στατιστικά, μία από τις πιο συχνές και κοινές μορφές καρκίνου είναι ο καρκίνος του προστάτη.
Διαβάστε επίσης:
