Η έννοια του Πυελικού άλγους αναφέρεται στον πόνο στην κοιλιά κάτω από τον αφαλό. Αυτός ο πόνος μπορεί να συνοδεύει ένα ευρύ φάσμα συνθηκών. Μπορεί να είναι ένα αβλαβές σημάδι της γονιμότητας για την γυναίκα, μια αργά και σιωπηλά αναπτυσσόμενη λοίμωξη του ουρογεννητικού συστήματος στον άνδρα με πολλές και ποικίλης βαρύτητος επιπτώσεις στην υγεία του , μια πεπτική διαταραχή όπως το σύνδρομο ευερέθιστου εντέρου, ή μια κόκκινη σημαία για μια απειλητική για τη ζωή κατάσταση έκτακτης ανάγκης. Στην συνέχεια παρουσιάζονται σε κείμενα και διαφάνειες τά κυριότερα αίτια του πυελικού πόνου. Ετσι το κάθε άτομο να μπορεί να έχει μια εικόνα περίπου , σε περίπτωση πού έλθει αντιμέτωπο με ένα τέτοιο σύμπτωμα.

Αυτή είναι μια φλεγμονή της σκωληκοειδούς απόφυσης δηλ. του λεπτού σωλήνος στο επίπεδο της ειλεοτυφλικής βαλβίδος πού συνδέεται με το παχύ έντερο. Τα συμπτώματα περιλαμβάνουν οξύ πόνο στο δεξί κάτω μέρος της κοιλιάς, εμετό και πυρετό. Εάν έχετε αυτά τα συμπτώματα, πηγαίνετε στα επείγοντα περιστατικά στο Νοσοκομείο γιατί , ένα μολυσμένο προσάρτημα πρέπει να αφαιρεθεί χειρουργικά ή άλλως μπορεί να υποστεί διάτρηση με συνέπεια τήν διάδοση της ασθένειας στο εσωτερικό της κοιλιάς. Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε απειλητικές για τη ζωή επιπλοκές.

Σύνδρομο ευερέθιστου εντέρου (IBS) είναι μια χρόνια πεπτική διαταραχή που προκαλεί επαναλαμβανόμενες φορές πόνο στην κοιλιά, κράμπες, φούσκωμα και διάρροια ή δυσκοιλιότητα. Πολλές φορές δεν αναγνωρίζεται σαφής αιτιολογία δηλ. τι το προκαλεί, αλλά υπάρχουν στρατηγικές για τον έλεγχο των συμπτωμάτων. Αυτές περιλαμβάνουν αλλαγές στη διατροφή, διαχείριση του στρες και φάρμακα με στόχο αφενός μεν τήν ομαλοποίηση της εντερικής λειτουργίας ,αφετέρου της αντιμετώπισης των καταστάσεων της διάρροιας ή της δυσκοιλιότητας.

Αν έχετε επώδυνες καταστάσεις στα μισά του δρόμου μεταξύ των περιόδων σας, μπορεί να συμβαίνει στό σώμα σας μια φυσιολογική κατάσταση πού λέγεται ωορρηξία. Κατά τη διάρκεια της ωορρηξίας, η ωοθήκη απελευθερώνει ένα ωάριο σε συνδυασμό με κάποιο υγρό και το αίμα, που μπορεί να ερεθίσουν τον εσωτερικό χιτώνα της κοιλιακής χώρας. Αυτό ονομάζεται mittelschmerz από τις γερμανικές λέξεις για την “μέση” και “πόνο”, επειδή αυτό συμβαίνει στα μέσα του κύκλου. Ο πόνος μπορεί να αλλάζει πλευρές από μήνα σε μήνα ανάλογα με το σε πια πλευρά θα γίνει ή ωορρηξία. Δεν είναι επιβλαβής και συνήθως ό πόνος περιορίζεται μέσα σε μερικές ώρες.

PMS(Premenstrual Syndrome) είναι κατάσταση γνωστή τόσο για τις εναλλαγές της διάθεσης όσο και για τους πόθους προς διάφορες τροφές. Μπορεί επίσης να προκαλέσει κοιλιακές κράμπες, χαμηλό πόνο στην πλάτη, πονοκεφάλους, ευαίσθητα στήθη, και την ακμή. Οι ορμονικές αλλαγές φαίνεται να είναι υπεύθυνες για όλα τά παραπάνω. Το άγχος, η έλλειψη άσκησης, και μερικές ανεπάρκειες βιταμινών μπορούν να κάνουν τα συμπτώματα χειρότερα. Αν το Προεμμηνορροϊκό σύνδρομο είναι σε τέτοιο βαθμό πού να παρεμβαίνει δυσκολεύοντας τις καθημερινές δραστηριότητές σας, μιλήστε με το γιατρό σας. Αλλαγές στον τρόπο ζωής και η φαρμακευτική αγωγή μπορεί να βοηθήσει.

Το διάγραμμα δείχνει ορμονικές αλλαγές κατά τη διάρκεια μιας κανονικής εμμηνορροϊκού κύκλου.

Κάθε μήνα, η μήτρα δημιουργεί ένα ύφασμα του ιστού που ονομάζεται ενδομήτριο, όπου τά έμβρυα μπορεί να εμφυτευτούν και να αναπτυχθούν. Αν δεν μείνετε έγκυος, αυτή ή επένδυση αποδιοργανώνεται και αποβάλλεται. Κράμπες εμμηνόρροιας μπορεί να συμβούν όταν συμβούν έντονες συσπάσεις στήν μήτρα ,για να βοηθήσει να ωθήσει έξω αυτό το αίμα. Οι κράμπες γίνονται συνήθως αισθητές στο κάτω μέρος της κοιλιάς ή της πλάτης και μπορεί να διαρκέσουν μία έως τρεις ημέρες. Ένα μαξιλάρι θέρμανσης και προσεκτική λήψη αναλγητικών μπορεί να βοηθήσει.

Αυτή είναι μια απειλητική για τη ζωή κατάσταση έκτακτης ανάγκης που απαιτεί άμεση αντιμετώπιση. Αυτό συμβαίνει όταν ένα έμβρυο εμφυτεύεται και αρχίζει να αναπτύσσεται σε περιοχή κάπου έξω από τη μήτρα, συνήθως στις σάλπιγγες. Τα συμπτώματα περιλαμβάνουν έντονο πυελικό άλγος ή κράμπες (κυρίως από τη μία πλευρά), κολπική αιμορραγία, ναυτία και ζάλη. Επείγουσα ιατρική φροντίδα είναι απαραίτητη.

Είναι φλεγμονώδης νόσος της πυέλου ή άλλως PID (Pelvic inflammatory syndrome). Αυτή η μόλυνση μπορεί να προκαλέσει μόνιμη βλάβη στη μήτρα, τις ωοθήκες και τις σάλπιγγες. Στην πραγματικότητα, αποτελεί πολύ μεγάλο κίνδυνο για την πρόκληση μη αναστρέψιμης παθογένειας της υπογονιμότητας στις γυναίκες. Τα συμπτώματα περιλαμβάνουν πόνο στην κοιλιά, πυρετό, παθολογικές κολπικές εκκρίσεις και συχνά πόνο κατά τη σεξουαλική επαφή ή την ούρηση. H νόσος αντιμετωπίζεται με αντιβιοτικά, και σε σοβαρές περιπτώσεις μπορεί να απαιτηθεί η χειρουργική επέμβαση.

Ένα ωοθυλάκιο είναι το σπίτι της ωρίμανσης των ωαρίων κατά τη διάρκεια του έμμηνου κύκλου και απελευθερώνει το ωάριο με την διαδικασία της ωορρηξίας. Περιστασιακά, ένα ωοθυλάκιο δεν ανοίγει για να απελευθερώσει το ωάριο ή ξανακλείνει μετά την αποδέσμευση του ωαρίου και αρχίζει να διογκώνεται με υγρό, σχηματίζοντας τήν κύστη ωοθηκών. Αυτές είναι συνήθως αβλαβείς και εξαφανίζονται συχνά από μόνες τους. Όμως, μεγάλες κύστεις μπορεί να προκαλέσουν πυελικό πόνο, αύξηση του σωματικού βάρους, καθώς και συχνή ούρηση. Οί Κύστεις των ωοθηκών μπορεί να αξιολογηθούν με μια γυναικολογική εξέταση και την χρήση υπερηχογραφήματος. Η θεραπεία είναι σε πολλές περιπτώσεις φαρμακευτική αλλά σε μεγάλες μονήρεις κύστεις απαιτείται χειρουργείο.

Τά Ινομυώματα αναπτύσσονται στο τοίχωμα της μήτρας και αποτελούν καλοήθεις όγκους του γεννητικού συστήματος . Τα ινομυώματα είναι συνήθεις σε γυναίκες στη δεκαετία του ’30 και του ’40 τους και συνήθως δεν προκαλούν προβλήματα. Ωστόσο, ορισμένες γυναίκες μπορεί να εμφανίσουν πίεση στην κοιλιά, χαμηλή οσφυαλγία, βαριές περιόδους, επώδυνο σεξ, ή και προβλήματα επίτευξης εγκυμοσύνης . Συζητήστε με το γιατρό σας σχετικά με θεραπείες προκειμένου να συρρικνωθούν ή και να αφαιρεθούν σε περίπτωση πού προβληματίζουν, χειρουργικά .

Σε μερικές γυναίκες, ό ιστός του ενδομητρίου μπορεί νά αναπτύσσεται εκτός της μήτρας. Αυξήσεις τέτοιου ιστού μπορούν να ανευρεθούν στις ωοθήκες, στις σάλπιγγες, στην ουροδόχο κύστη, στα έντερα , αλλά και σέ άλλα μέρη του σώματος. Όταν έρθει η ώρα για την περίοδό σας, αυτές οι μάζες υποστρέφονται , αλλά ο ιστός δεν έχει τρόπο να εγκαταλείψει το σώμα. Ενώ αυτό σαν βλάβη είναι σπάνια επικίνδυνο, μπορεί να προκαλέσει πόνο και να οδηγήσει στην δημιουργία επίσης ουλώδη ιστού που μπορεί να καταστήσει δύσκολο το γεγονός για κάποια να μείνει έγκυος. Υπάρχουν συντηρητικές φαρμακευτικές θεραπείες για την ενδομητρίωση, αλλά σε πολλές περιπτώσεις το χειρουργείο αποτελεί την αναγκαία λύση για την εξάλειψη του προβλήματος. Ανάλογα με την περιοχή της βλάβης θα απευθυνθείτε σε ουρολόγο ή γυναικολόγο.

Μια λοίμωξη του ουροποιητικού συστήματος (UTI) αρχίζει όταν τα μικρόβια έχουν εισέλθει στο ουροποιητικό σύστημα και αρχίζει να προκαλείται φλεγμονή. Μια ουρολοίμωξη μπορεί να προκαλέσει προβλήματα οπουδήποτε στο ουροποιητικό σύστημα ,από την ουρήθρα με την ουροδόχο κύστη μέχρι και επάνω μέσω των ουρητήρων σε όλη τη διαδρομή προς τα νεφρά. Τα συμπτώματα περιλαμβάνουν πίεση στο κάτω μέρος της λεκάνης, επώδυνη ούρηση, αίσθημα επείγουσας ούρησης καθώς και μια συχνή ανάγκη για ούρηση. Η λοίμωξη συνήθως δεν είναι σοβαρή αν αντιμετωπίζεται αμέσως , εκτός βέβαια αν έχουμε να κάνουμε με χρόνιες φλεγμονές είτε λόγω κακής αντιμετώπισης των οξέων καταστάσεων ή αν είναι σιωπηρές από την αρχή μέχρι και την εκδήλωση των συμπτωμάτων. Επίσης όταν ή λοίμωξη απλώνεται στα νεφρά, μπορεί να προκαλέσει μόνιμη βλάβη. Σημάδια για μόλυνση νεφρών περιλαμβάνουν πυρετό, ναυτία, εμετό και πόνο σε μια πλευρά προς τό κάτω μέρος της πλάτης.

Οί πέτρες στα Νεφρά είναι συμπλέγματα άλατος και μετάλλων που συναθροίζονται στα ούρα. Μπορούν να είναι τόσο μικροσκοπικά ως ένας κόκκος άμμου ή τόσο μεγάλες όσο μια μπάλα του γκολφ. Δεδομένου ότι οι πέτρες μετακινούνται από το νεφρό με πορεία προς την ουροδόχο κύστη σας, μπορούν να προκαλέσουν ξαφνικό, βασανιστικό πόνο στην κοιλιά ή την πύελο. Τα ούρα σας μπορεί να μετατρέπονται σε ροζ ή κόκκινα από το αίμα. Οι περισσότερες πέτρες ανάλογα βέβαια με το σχήμα και το μέγεθος τους ,θα περάσουν δύσκολα σχετικά από το σύστημά σας χωρίς να απαιτηθεί ειδική θεραπεία. Ειδική φαρμακευτική αγωγή μπορεί να βοηθήσει σημαντικά στην έξοδο του λίθου, όμως σε περιπτώσεις λίθων μεγαλύτερων από 1.2-2 εκ. ανάλογα με την περιοχή πού ευρίσκεται θα απαιτηθεί εξωσωματική λιθοτριψία ή διαδερμική νεφρολιθοτριψία ή διουρητηρική ουρητηρολιθοτριψία με χρήση ελαφράς νάρκωσης.

Η Διάμεση κυστίτιδα (ΣΔ) είναι μια χρόνια κατάσταση πόνου που συνδέεται με χρόνια φλεγμονή της ουροδόχου κύστης. Η αιτία είναι άγνωστη. Τό άτομο με σοβαρή IC μπορεί να χρειάζεται να ουρήσει πολλές φορές την ώρα. Άλλα συμπτώματα περιλαμβάνουν πίεση πάνω από το εφήβαιο, επώδυνη ούρηση, και πόνος κατά τη σεξουαλική επαφή. Η κατάσταση είναι πιο συχνή σε γυναίκες στη δεκαετία του ’30 και του ’40 τους. Ειδική φαρμακευτική θεραπεία προσφέρει πολύ καλά αποτελέσματα, σε συνδυασμό σε πολλές περιπτώσεις και ενδοκυστικής έγχυσης μείγματος φαρμακευτικών ουσιών, προκειμένου να επιτευχτεί σε μεγάλο βαθμό ή απαλοιφή των συμπτωμάτων. Τόσο ή αξιολόγηση όσο και ή θεραπεία πρέπει να γίνει με την βοήθεια του Ουρολόγου.

Το Πυελικό άλγος είναι ένα προειδοποιητικό σημάδι επίσης , για κάποιο σεξουαλικώς μεταδιδόμενο νόσημα (STDs.) . Μερικά από τα πιο συνηθισμένα είναι τα χλαμύδια , το μυκόπλασμα , το ουρεόπλασμα και η γονόρροια (που εμφανίζεται εδώ μέσα από ένα μικροσκόπιο)? Συχνά εμφανίζονται 2 ή και περισσότερα από τά προαναφερόμενα μαζί . Δεν προκαλούν πάντοτε συμπτώματα, αλλά όταν το κάνουν, ενδέχεται να προκαλέσουν πυελικό πόνο, επώδυνη ούρηση, αιμορραγία μεταξύ των περιόδων, και παθολογικές κολπικές εκκρίσεις . Είναι σημαντικό να αναζητήσετε θεραπεία για την πρόληψη σοβαρών επιπλοκών και προκειμένου επίσης να αποφευχθεί η μόλυνση στόν σύντροφό σας.

Πάρα πολύ μεγάλος αριθμός ανδρών υποφέρει από τις φλεγμονές στον προστάτη αδένα με τις αρχικές λοιμώξεις να συμβαίνουν σε πολύ νεαρές ηλικίες. Συνήθως ή ανάπτυξη τους είναι αργή και σιωπηλή δηλ. χωρίς έντονα ενοχλήματα ,παρά μόνο ίσως κάποιο βάρος στην κάτω κοιλιακή χώρα ή πλάγια στις λαγόνιες περιοχές και ίσως κάποιο καύσος ούρησης κατά περιόδους με ή χωρίς αύξηση της συχνότητας της ούρησης, συμπτώματα πού τις περισσότερες των περιπτώσεων περνούν απαρατήρητα και στην συνέχεια ή θα επιδεινωθούν ή θα προκληθούν παρενέργειες από την διήθηση της φλεγμονής στο μεγαλύτερο τμήμα του αδένα, με αποτέλεσμα διαταραχές στην ούρηση από πιθανό στένωμα , διαταραχές στο σπέρμα με μείωση της γονιμότητας ή και διαταραχές στην στύση με πρόκληση αδυναμίας διατήρησης της στύσης ή και διαταραχές εκσπερμάτισης (π.χ. πρόωρη εκσπερμάτιση ή αργή εκσπερμάτιση). Είναι κατάσταση πού απαιτεί ιδιαίτερα επιτηδευμένη και λεπτομερή αξιολόγηση και πολύ εξειδικευμένη αντιμετώπιση από ουρολόγο ,με την χρήση σε πολλές περιπτώσεις φαρμακευτικής αγωγής σε συνδυασμό με προστατικές μαλάξεις.

Πολλές γυναίκες θα έχουν κάποιο είδος της πυελικής πρόπτωσης οργάνων καθώς μεγαλώνουν. Αυτό συμβαίνει όταν ένα όργανο, όπως της ουροδόχου κύστης ή της μήτρας, πέφτει σε μια χαμηλότερη θέση. Συνήθως δεν είναι ένα σοβαρό πρόβλημα υγείας, αλλά μπορεί να είναι μια σχετικώς δυσάρεστη κατάσταση. Τα πιο κοινά συμπτώματα είναι αίσθηση πίεσης στο τοίχωμα του κόλπου, αίσθημα πλήρωσης στην κάτω κοιλιά, δυσφορία στη βουβωνική χώρα ή χαμηλά στην πλάτη, και επώδυνο σεξ. Θεραπευτικές επιλογές κυμαίνονται από ειδικές ασκήσεις σε ελαφρές καταστάσεις μέχρι και την χειρουργική επέμβαση σε βαρύτερες περιπτώσεις από εξειδικευμένους ουρολόγους ή και γυναικολόγους.

Κιρσοί απαντώνται συχνά στα πόδια (όπως παρουσιάζονται εδώ στο σχήμα στην περιοχή του μηρού), αλλά μπορεί και κάποιες φορές να δημιουργηθούν παρόμοιες κιρσοειδείς διατάσεις φλεβών και στην περιοχή τής πυέλου. Το Αίμα παλινδρομεί στο ύψος των φλεβών της πυέλου με συνέπεια αυτές να πρήζονται και να γίνουν πολύ επώδυνες. Αυτό είναι γνωστό ως σύνδρομο πυελικής συμφόρησης. Ο πόνος τείνει να είναι χειρότερος όταν το άτομο καθίσει ή όταν παραμείνει όρθιο για πολλή ώρα. Όταν ξαπλώσουμε μπορεί να επέλθει ανακούφιση του πόνου. Υπάρχουν σήμερα ελάχιστα παρεμβατικές διαδικασίες για τη θεραπεία του συνδρόμου της πυελικής συμφόρησης με συνεργασία 2 ειδικοτήτων ήτοι ουρολόγων και παρεμβατικών ακτινολόγων.

Εάν έχετε υποβληθεί σε χειρουργική επέμβαση στην πύελο ή στην κάτω κοιλιακή περιοχή, όπως είναι η σκωληκοειδίτιδα ή μια καισαρική τομή, ή έχετε υποστεί στο παρελθόν μόλυνση στην περιοχή, θα μπορούσατε να έχετε συνεχή πόνο μετά από σχηματισμό ουλώδους ιστού. Οί συμφύσεις είναι ένα είδος εσωτερικού ουλώδους ιστού που διαμορφώνει σχέσεις επαφής μεταξύ οργάνων ή δομών που δεν έχουν ως στόχο να συνδεθούν. Ετσι οί συμφύσεις μπορεί να προκαλέσουν πόνο και άλλα προβλήματα, ανάλογα με την τοποθεσία τους. Σε ορισμένες περιπτώσεις, είναι εντελώς απαραίτητο οί συμφύσεις να πρέπει να αφαιρεθούν χειρουργικά ,ανάλογα με την περίπτωση από γενικούς χειρουργούς ή ουρολόγους ή και γυναικολόγους.

Υπολογίζεται ότι υποφέρει από αυτήν την διαταραχή πάνω από το 25% των Ελληνίδων και των γυναικών της Ευρώπης γενικότερα. Αιδοιοδυνία σημαίνει «χρόνιος πόνος του αιδοίου», που στις περισσότερες περιπτώσεις περιγράφεται από τις γυναίκες ως μια αίσθηση συνεχούς ή περιοδικού καψίματος ή τσουξίματος στο αιδοίο, που μπορεί να εξαπλωθεί στους γλουτούς και το άνω μέρος των μηρών. Αυτή ή κατάσταση μπορεί να «ενεργοποιηθεί» όταν εισάγετε ταμπόν, φοράτε ένα στενό παντελόνι ή απλώς κάθεστε. Το 80% περίπου των γυναικών με αιδοιοδυνία αισθάνονται επίσης πόνο κατά τη συνουσία. Στα αίτια της αιδοιοδυνίας περιλαμβάνονται η συχνή χρήση ποδηλάτου, η χρήση ταμπόν, η παρατεταμένη καθιστική εργασία κ.ά. Οι μυκητιάσεις μπορεί να αυξήσουν τον κίνδυνο εμφάνισής της. Ένα άλλο πιθανό αίτιο είναι οι βλάβες των νευρικών απολήξεων του κόλπου, οι οποίες ενδεχομένως να προκληθούν μετά από παρατεταμένο και δύσκολο τοκετό. Η θεραπεία γίνεται με την χρήση συντηρητικής φαρμακευτικής αγωγής με καλά αποτελέσματα. Η εφαρμογή άνετων ρούχων και εσώρουχων βοηθά την κατάσταση. Η χειρουργική επέμβαση για την αφαίρεση των νευρικών απολήξεων στην είσοδο του κόλπου βοηθά σημαντικά μέχρι και το 90% των γυναικών με φλεγμονή του κόλπου, αλλά επιλέγεται μόνο ως τελευταία λύση και γίνεται από γυναικολόγους ή ουρολόγους.

Ίσως η πιο επώδυνη σεξουαλική δυσλειτουργία στις γυναίκες είναι η δυσπαρευνία. Η κατάσταση αυτή σημαίνει επώδυνη ή δύσκολη συνουσία για τη γυναίκα και σε μεγάλο ποσοστό έχει ψυχολογική και συναισθηματική προέλευση. Τα σωματικά αίτια της δυσπαρευνίας ταξινομούνται σε λειτουργικά και οργανικά, ενώ συχνά απαντάται η συνύπαρξη τους. Τα λειτουργικά αίτια της δυσπαρευνίας αποδίδονται σε: 1. Ψυχογενείς παράγοντες 2. Ανεπαρκή ύγρανση 3. Προχωρημένη ηλικία 4. Ανατομική δυσαναλογία μεταξύ των συντρόφων. Υπεύθυνοι για τα οργανικά αίτια της δυσπαρευνίας μπορεί να είναι όγκοι, κύστεις, έλκη, φλεγμονές, οιδήματα και ουλές στα τοιχώματα του κόλπου, όπως επίσης και παθολογικές καταστάσεις στον πρωκτό (όπως αιμορροΐδες) ή φλεγμονές στο ουροποιητικό σύστημα. Ο κολεόσπασμος ή κολπόσπασμος χαρακτηρίζεται από σπαστικές ακούσιες και επώδυνες συσπάσεις των μυών που περιβάλλουν τον κόλπο, το αιδοίο και το περίνεο της γυναίκας καθιστώντας κάθε απόπειρα σεξουαλικής επαφής δύσκολη και οδυνηρή έως αδύνατη. Ο κολεόσπασμος μπορεί να οφείλεται σε ψυχολογικούς παράγοντες όπως ψυχοσεξουαλικά τραύματα, και σε σωματικά αίτια όπως τραυματικές και φλεγμονώδεις βλάβες του αιδοίου και του κόλπου, ή σε ένα συνδυασμό και των δύο.

Είναι πολύ σύνηθες πρόβλημα που αφορά σχεδόν ένα 12% των Ελληνίδων. Πολλοί παράγοντες, τόσο οργανικοί (όπως ένας δύσκολος τοκετός) όσο και συναισθηματικοί, μπορεί να προκαλέσουν χρόνια τάση (πίεση) των μυών τής πυελικής περιοχής, οι οποίοι στηρίζουν τα όργανα της πυέλου. Ενδεικτικά συμπτώματα είναι αίσθηση βάρους ή πόνου στην πύελο, κάψιμο, φαγούρα και πόνος στον κόλπο ή την ουρήθρα. Αποτελεσματική αγωγή για την αντιμετώπιση αυτής της κατάστασης είναι εκτός της κατάλληλης φαρμακευτικής αγωγής για λύση του μυϊκού σπασμού ή και του στρες και η φυσικοθεραπεία με ειδικές ασκήσεις ενδυνάμωσης και διατάσεων, που βοηθούν τους μυς της πυέλου να μην περιέρχονται σε κατάσταση σπασμού. Σπανιότερα, ο γιατρός εγχέει μέσω ενέσεων ένα αναισθητικό (λιδοκαΐνη) στα σημεία του πόνου για να σας ανακουφίσει.

Η αξιολόγηση των υποκειμενικών ενοχλημάτων , ή αναγνώριση των αντικειμενικών ευρημάτων και ή οργανωμένη πορεία των εργαστηριακών εξετάσεων ,αποτελούν τις απαραίτητες προϋποθέσεις για την αναγνώριση του υποκείμενου προβλήματος και την ορθή διάγνωση, ενώ ό ασθενής θα πρέπει να επιλέξει μέσα από διάφορες ειδικότητες ποια είναι αυτή πού γνωρίζει τον καλύτερο τρόπο για την επίλυση του προβλήματος του.