Χρόνια Κυστίτιδα – Αποθεραπευθείσες
ΜΑΡΤΥΡΙΕΣ ΑΣΘΕΝΩΝ
ΜΑΡΤΥΡΙΑ 1
ΜΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑ ΓΙΑ ΤΑ ΚΟΡΙΤΣΙΑ
Η δική μου πρώτη επαφή με τη χρόνια κυστίτιδα ήταν πριν από 2 περίπου χρόνια στο ιατρείο του Κου Γεωργιάδη. Έχοντας διαγνωσθεί με χλαμύδια μέσω της καλλιέργειάς κολπικού υγρού στα πλαίσια ενός πρώτου ελέγχου μετά από ένα μικρό διάστημα προσπάθειας να μείνω έγκυος χωρίς επιτυχία, ένας δικός μας άνθρωπος μας παρότρυνε να κάνουμε μια τυπική εξέταση για να βεβαιωθούμε πως όλα είναι φυσιολογικά.
Η ύπαρξη του μικροβίου που προκάλεσε την φλεγμονή της χρόνιας κυστίτιδας και κολπίτιδας όπως ενημερωθήκαμε με το σύζυγό μου από τον Κο Γεωργιάδη, εκτός από ανασταλτικό παράγοντα για μια επιτυχημένη κύηση αποτελεί και πηγή προβλημάτων για το γυναικείο και το ανδρικό σώμα, κυρίως στην περιοχή του ουρογεννητικού συστήματος. Κατά τη διάρκεια μιας επίσκεψης μας στο ιατρείο για τη θεραπεία που ακολούθησε ο σύζυγός μου, και συζητώντας με την βοηθό του κατάλαβα ότι οι πολυάριθμες επισκέψεις μου στην τουαλέτα σε καθημερινή βάση δεν είναι φυσιολογικές και έτσι προγραμμάτισα μια εξέταση με τον ίδιο προκειμένου να ξεκαθαρίσουμε την κατάσταση. Έτσι, με την μέθοδο της κυστεοσκόπησης ο γιατρός διέγνωσε και μου εξήγησε ότι έχει δημιουργηθεί φλεγμονή στην ουροδόχο κύστη μου, που προκαλεί ερεθισμό, συνεχή αίσθηση για ούρηση και στη δική μου περίπτωση ξηρότητα του κόλπου και πόνο κατά τις επαφές λόγω της θέσης της. Ένιωσα περίεργα ακούγοντας όλα αυτά, καθώς μιλούσαμε για συμπτώματα που είχα κι εγώ αντιληφθεί και αναφέρει κατά καιρούς στο γυναικολόγο μου, που όμως με καθησύχαζε λέγοντας ότι μπορεί να είναι μύκητες ή αποτέλεσμα της λήψης αντισυλληπτικών χαπιών που είχα κάνει παλαιότερα και παρ’ όλες τις θεραπείες που μου δόθηκαν κατά καιρούς ένιωθα να επιμένουν. Μ ’αυτά και μ’ αυτά σταμάτησα κι εγώ να δίνω σημασία αφού ένιωθα τρελή κι ότι βλέπω φαντάσματα εκεί που δεν υπάρχουν. Και να που βρέθηκε ένας γιατρός να μου λέει ότι έχω δίκιο κι ότι υπάρχει κάποιο πρόβλημα, ένα πρόβλημα από ένα μικρόβιο που κάποιος άλλος δεν έκανε τον κόπο να ψάξει παραπάνω. Ξεκινήσαμε λοιπόν τη θεραπεία μας με τον κ Γεωργιάδη, με λήψη αντιβιοτικών από το στόμα, σε συνδυασμό με ενδοκυστικές εγχύσεις φαρμάκων για πιο δραστική αντιμετώπιση επάνω στη φλεγμονή και ενδοκολπικές επαλείψεις για την αντιμετώπιση του μικροβίου στην περιοχή του κόλπου με τον αποτελεσματικότερο τρόπο. Βρέθηκαν πολλοί που μου είπαν ότι αυτό που κάνω είναι υπερβολή και ότι δεν χρειαζόταν τέτοια αντιμετώπιση αλλά τρίμηνο με το τρίμηνο και με τις εξετάσεις που κάναμε για να δούμε που βρισκόμαστε, η πρόοδος ήταν εμφανής ,η φλεγμονή όλο και πιο μικρή και το μικρόβιο στις επαναληπτικές μου καλλιέργειες δεν ανιχνευόταν πια. Και ήρθε η στιγμή που τα καταφέραμε ,που η φλεγμονή έχει συρρικνωθεί, που η ούρησή μου έχει επανέλθει στα φυσιολογικά επίπεδα των 3-4 φορών ημερησίως αντί για 10-12 που ήταν πριν ανεξάρτητα από το πόσα υγρά καταναλώνω, που οι ενοχλήσεις στα νεφρά που κάποτε έλεγα ότι είναι από τη μέση δεν υπάρχουν πια και που κολπικά δεν έχω καμία ενόχληση κατά τη διάρκεια των σεξουαλικών επαφών. Σίγουρα ήταν δύσκολα και η ταλαιπωρία αρκετή, σωματικά και κυρίως ψυχολογικά, αλλά ο γιατρός με την συμπεριφορά του, κάποιες φορές πιο αυστηρός αλλά πάντα επεξηγηματικός και με κατανόηση έκανε το θαύμα του κι εγώ είμαι υγιής και έτοιμη να προσπαθήσω για ένα παιδάκι.
Ευχαριστούμε μέσα από την καρδιά μας τον ιατρό ουρολόγο Κο Γεωργιάδη για την καθοριστική συμβολή του σε αυτή μας την προσπάθεια.
ΜΑΡΤΥΡΙΑ 2
Ονομάζομαι Μ. Π. και έχω γεννηθεί στην Κάλυμνο, όπου και κατοικώ εκτός από ένα διάστημα 15χρόνων που έζησα στη Νέα Υόρκη ως μετανάστρια. Παντρεύτηκα 20 ετών και το πρώτο μου παιδί το απέκτησα σε ηλικία 22 ετών. Από ένα χρονικό διάστημα και μετά άρχισα να έχω ενοχλήσεις και να υποφέρω από δυσκολία στην ούρηση με πόνους, τσουξίματα και αλλεπάλληλες ουρολοιμώξεις. Κάθε φορά που πήγαινα στους τοπικούς γιατρούς μου έδιναν αντιβιοτικά κάνοντάς μου και καλλιέργειες ούρων. Μερικές φορές βρισκόντουσαν μικρόβια στις καλλιέργειες, αλλά αρκετές φορές έβγαιναν αρνητικές. Τα συμπτώματα υποχωρούσαν για λίγο και έκαναν πάλι την εμφάνιση τους μετά από ένα ή ενάμιση χρόνο. Μόλις έμεινα έγκυος τα πολλά συμπτώματα υποχώρησαν και νόμιζα πως πέρασαν και πια είμαι καλά. Όμως όταν περνούσε ένα διάστημα 3-4 μηνών από την γέννα οι ουρολοιμώξεις εμφανιζόντουσαν ξανά και ακολουθούσα τις συνήθεις φαρμακευτικές αγωγές. Ίδια συμπτώματα παρουσιάστηκαν και το διάστημα που διέμενα στην Αμερική. Εκεί μου συνέστησαν ένα γυναικολόγο όπου τον επισκέφθηκα και μου έδωσε ξανά διάφορες αντιβιώσεις όπου βοηθούσαν να υποχωρούν τα συμπτώματα για κάποια χρονικά διαστήματα, όμως ποτέ δεν ένοιωσα ότι έχουν περάσει τελείως και ότι είμαι εντελώς καλά. Είχα αρχίσει να έχω και κάποια άλλα ενοχλήματα στην μέση και στο υπόλοιπο σώμα, κάτι σαν καψίματα ή άλλες φορές σαν να πονούσαν οι αρθρώσεις μου. Επισκέφθηκα στην συνέχεια και άλλους ιατρούς, αλλά δεν μπορούσαν να με βοηθήσουν σε κάτι περισσότερο, εκτός από τις αντιβιώσεις που μου έδιναν και συμβουλές για υπομονή και να μην έχω άγχος. Γυρίζοντας στην Ελλάδα το 1991 η κατάσταση της υγείας μου χειροτέρευε. Αναγκάστηκα και πήγα στο νοσοκομείο της Ρόδου γιατί στην Κάλυμνο δεν είχε ουρολόγο, εκεί έμεινα για 4 ημέρες όπου μου έκαναν πυελογραφίες και άλλες εξετάσεις. Η διάγνωση ήταν πως έχω βαριά ουρολοίμωξη και μου έδωσαν να πίνω Septrin για έξι μήνες. Κάνοντας αυτό πέρασα 1-2 χρόνια χωρίς πολύ σοβαρά συμπτώματα. Μετά από αυτό το διάστημα άρχισε πάλι ο αγώνας μου με έντονη συχνουρία, με τσουξίματα, με πόνους. Πήγα ξανά στους εδώ γιατρούς, πάλι διαφορετικές αντιβιώσεις Norocin, Ciproxin , Ceclor κ.α. φάρμακα, χωρίς όμως καλύτερα αποτελέσματα. I visited again the doctors here, but I only got prescribed various antibiotics again like Norocin, Ciproxin, Ceclor and and other medicines, without having better results. Το 1998 δεν άντεξα και πήγα στο νοσοκομείο της Ρόδου… ίδιες εξετάσεις, ίδια διάγνωση, ίδια φάρμακα. Μετά από λίγα χρόνια αναγκάστηκα και πήγα στην Αθήνα, στον Ευαγγελισμό. Νοσηλεύτηκα στην Ουρολογική Κλινική για 5 μέρες και ακολούθησα θεραπεία με φάρμακα. Και συνέχισα την φαρμακευτική αγωγή με Ciproxin για 10μέρες και με συμβούλεψαν να πίνω πολλά νερά. Η κατάσταση μου είχε συνεχή σκαμπανεβάσματα με τα ενοχλήματα να γίνονται αφόρητα μερικές στιγμές με το πέρασμα τού χρόνου. As time passed my condition had constant ups and downs with the discomfort being unbearable from times to times. Μετά από 2-3 χρόνια οι πόνοι μου είχαν φτάσει στο απροχώρητο και αναγκάστηκα να ξαναπάω Αθήνα, αυτή την φορά στο Ιατρικό Κέντρο σ’ ένα γιατρό που μου είχαν συστήσει ως πολύ καλό. Μετά από έναν πλήρη έλεγχο μου έδωσε θεραπεία με ουροβαξίνη για τρεις μήνες, να σταματήσω για ένα μήνα και να ξαναπαίρνω για άλλους τρεις και Furolin για έξι μήνες, ένα κάθε βράδυ. Κάποια στιγμή μετά από 10 μήνες περίπου όταν και πάλι οι πόνοι μου καθώς και ή έντονη συχνουρία μου δεν έδειχναν να έχουν καμία βελτίωση, επικοινώνησα και είπα στον ιατρό ότι δεν έχει βελτιωθεί ή κατάσταση μου καθόλου, τουναντίον γίνεται όλο και δυσκολότερη. Εκείνος σαν απάντηση μου είπε ότι δεν μπορεί να γίνει τίποτα παραπάνω σαν θεραπεία και ότι δεν είναι και καρκίνος και να μάθω να ζω με αυτή την κατάσταση. Μετά από αυτό όπως καταλαβαίνετε είχα απελπιστεί , προσπάθησα να χρησιμοποιήσω ότι μάθαινα από τούς άλλους ότι μπορούσε να βοηθήσει στο πρόβλημα μου, αλλά αποτέλεσμα κανένα. Πέρασαν 2-3 χρόνια χωρίς καμία βελτίωση της υγείας μου και έτσι μία μέρα αφόρητοι πόνοι με οδήγησαν στο Νοσοκομείο της Καλύμνου όπου λέγοντας τα παράπονά μου, μου έγιναν εξετάσεις και ο γυναικολόγος μου είπε πως βλέπει μία μικρή πτώση της μήτρας και ότι αυτό επηρεάζει την ουροδόχο κύστη και έτσι προκαλούσε το πρόβλημά μου. Μου είπε πως πρέπει να κάνω εγχείρηση και έτσι έγινε μετά από 5μέρες στο Νοσοκομείο. Για ένα διάστημα μερικών μηνών αισθάνθηκα λίγο καλύτερα και νόμιζα πως επιτέλους μπορεί να λύθηκε το πρόβλημα της υγείας μου που με ταλαιπωρούσε τόσα χρόνια, αλλά τα συμπτώματα δυστυχώς επανήλθαν πιο έντονα και ακόμα πιο βασανιστικά από πριν. Άκουσα ότι στην Κω υπάρχουν ουρολόγοι και μου σύστησαν να πάω εκεί. Με βλέπει ένας γιατρός και μου δίνει να κάνω θεραπεία πίνοντας στην αρχή Lidaprim για 3μέρες πρωί-βράδυ και ύστερα ένα κάθε βράδυ για 3μήνες. Αφού έκανα όλα αυτά έβλεπα ότι η κατάσταση μου δεν πήγαινε άλλο και ένα απόγευμα καθόμουν στο μπαλκόνι μου και έκλαιγα από τους πόνους και την απελπισία. Με είδε μια γυναίκα που είναι από την Κω και μου είπε πως επισκεπτόταν για κάποιο διάστημα ένα ουρολόγο στην Αθήνα γιατί είχε τα ίδια συμπτώματα με εμένα και έχοντας ακολουθήσει κάποιες ειδικές θεραπείες έγινε καλά και έτσι μου σύστησε τον κύριο Π.Γεωργιάδη. Αμέσως πήρα τηλέφωνο και έκλεισα ραντεβού . Όταν με είδε ο γιατρός μου πήρε το ιστορικό και εκεί συζητώντας άρχισα να συνειδητοποιώ πώς και πότε άρχισαν σιγά σιγά τα ενοχλήματα κι εγώ δεν μπορούσα βέβαια τότε να καταλάβω ότι κάτι συνέβαινε. Δηλαδή πριν ακόμα αρχίσουν τα συμπτώματα να γίνονται πολύ ενοχλητικά κι επίμονα, είχα αρχίσει να έχω κάποια μικρά ενοχλήματα αλλά επειδή δεν γνώριζα, δεν έδινα και πολύ σημασία. Είχα αρχίσει να πηγαίνω κάπως συχνότερα για ούρηση δηλ. αντί 3-4 φορές την ημέρα άρχισα να έχω κάπως συχνότερη ούρηση δηλ. 5-7 φορές την ημέρα , όπως επίσης και κάποια μικρά καψίματα στην ούρηση ή να έχω την αίσθηση κάπως περισσότερης ζέστης κατά την ούρηση, καθώς επίσης και λίγους πόνους κατά την επαφή. Στα επόμενα βέβαια χρόνια τα ενοχλήματα γίνονταν ολοένα και πιο συχνά κι επίμονα και στο τέλος είχαν φθάσει να είναι ανυπόφορα (σχεδόν συνεχής κι έντονος πόνος χαμηλά στην κύστη και ούρηση σχεδόν κάθε 15′-20′). Η αλήθεια είναι βέβαια ότι και οι εξετάσεις ούρων πού έκανα κατά καιρούς δηλ. καλλιέργειες δεν έδειχναν κάποιο μικρόβιο, οπότε και οι γυναικολόγοι και οι ουρολόγοι πού είχα επισκεφθεί κατά καιρούς, πιθανά βασιζόμενοι στις εξετάσεις πού δεν έδειχναν κάτι, μου έλεγαν ότι δεν είναι τίποτα σπουδαίο ή ότι έχω άγχος ή ψυχολογικό στρες. Φυσικά από ότι κατάλαβα μετέπειτα δεν ήταν εξειδικευμένοι στην ασθένεια, διότι οι εξετάσεις πού έκανα με τον Κο Γεωργιάδη (Υπερηχογραφήματα, κυστεοσκοπήσεις και ειδικές καλλιέργειες ούρων και κολπικού υγρού), δεν είχαν γίνει μέχρι τότε όπως έπρεπε να γίνουν, ούτε και ο τρόπος της αντιμετώπισης έμοιαζε. Βρέθηκαν μικρόβια στον κόλπο και στα ούρα και στην κυστεοσκόπηση φάνηκε να έχω αρκετές αλλοιώσεις στην ουροδόχο κύστη, όπως μου εξήγησε, μεμβράνες στο τρίγωνο της κύστης και μικρές κυστικές βλάβες, στο δε υπερηχογράφημα της κύστης τα ούρα πού συγκρατούσα μέχρι να με πιέσει για ούρηση δεν ξεπερνούσαν τα 50 γρ. Ο ιατρός μου εξήγησε ότι ο κόλπος και η κύστη λόγω ότι είναι γειτονικά όργανα δηλαδή σε άμεση επαφή, τα μικρόβια πολύ εύκολα μετακινούνται από το ένα όργανο στο άλλο και προκαλούν χρόνιες φλεγμονές κι αν αυτά δεν τα διαγνώσεις σωστά, τότε οι θεραπείες που κάνεις δεν έχουν επιτυχία και φυσικά η φλεγμονή προοδευτικά γίνεται όλο και χειρότερη. Όπως καταλαβαίνετε ο ιατρός δέχθηκε το γεγονός της σοβαρότητας της ασθένειας μου, είπε ότι τράβηξα πολλά με την κατάστασή μου και ότι είναι απελπιστική, αλλά με την βοήθεια του Θεού και με επιμονή πιστεύει πως θα με κάνει καλά, όμως θα χρειασθεί αρκετός χρόνος με έντονη θεραπεία πού θα περιλαμβάνει, συχνές ενδοκυστικές εγχύσεις από ειδικά φάρμακα καθώς και κατάλληλη φαρμακευτική αγωγή πού θα πρέπει να πάρω για αρκετό διάστημα και να δείξω μεγάλη επιμονή και υπομονή για όσο χρόνο χρειασθεί. Αρχίσαμε μαζί εδώ και 2 περίπου χρόνια έναν αγώνα που μέχρι τώρα είναι ΝΙΚΗΦΟΡΟΣ για εμένα. Είδα καλύτερες μέρες στην ζωή μου και σιγά-σιγά άρχισα να γιατρεύομαι από τους πόνους. Εκεί πού είχα φθάσει στο σημείο να πηγαίνω κάθε τέταρτο έως μισή ώρα για ούρηση, να νομίζω ότι ανά πάσα στιγμή θα μου φύγουν δηλ. σαν να έχω ακράτεια και με τρομερούς πόνους τόσο πριν όσο και κατά την ούρηση, αλλά και πόνους χαμηλά στην κοιλιά που μετά την ούρηση σταματούσαν για λίγο και πάλι ξανάρχιζαν, πόνους κατά την επαφή πού μερικές φορές δεν μπορούσα να αντέξω, τώρα είμαι στο στάδιο να πηγαίνω 4-5 φορές την ημέρα και όταν ακόμα μου έρχεται να ουρήσω μπορώ πλέον να συγκρατώ τα ούρα μου για αρκετή ώρα, χωρίς να καταβάλλω ιδιαίτερη προσπάθεια, χωρίς την αίσθηση ότι θα μου φύγουν και χωρίς να έχω πόνους. Η ποιότητα της ζωής μου έχει αλλάξει ριζικά προς το καλύτερο και μπορώ και σκέπτομαι τι έχω να κάνω, χωρίς να ψάχνω να βρω τουαλέτα για να ουρήσω και οι επαφές είναι πλέον χωρίς πόνους. Όσον αφορά τις εξετάσεις , οι καλλιέργειες στα ούρα και στον κόλπο δεν δείχνουν να υπάρχει μικρόβιο, τα πυοσφαίρια έχουν γίνει ελάχιστα και ή κυστεοσκόπηση δείχνει ότι οι βλάβες έχουν καθαρίσει. Regarding the tests, the urine and vagina crops do not show the existence of any microbe, the pyosfairia have become minimal and the cystoscopy shows that the lesions have been fixed. Ευχαριστώ τον Κο Γεωργιάδη για την προσπάθεια που έκανε για εμένα και συνεχίζει να κάνει και τον ευγνωμονώ . Τώρα οι επισκέψεις μου έγιναν κάθε τρεις μήνες και συνεχίζω την αγωγή μου, περιμένοντας να αποθεραπευθώ πλήρως. Αισθάνομαι καλά και ανακουφισμένη. Η ζωή μου είναι στα χέρια του Θεού και μετά του Γιατρού μου. Ευχαριστώ, ευχαριστώ , ευχαριστώ.
M.P.
ΜΑΡΤΥΡΙΑ 3
Κάνοντας μια αναδρομή του προβλήματος μου και προσπαθώντας να βρω πως και πότε ξεκίνησε, ανακάλυψα ότι τα συμπτώματα άρχισαν όταν ήμουν 20 ετών (σήμερα 34), δηλ. 14 χρόνια πριν.
• συχνές μυκητιάσεις
• 3φορές το χρόνο ουρολοιμώξεις
• δυσμηνόρροια
• έντονο προεμμηνορρυσιακό σύνδρομο.
But what made me worry the most was that since February 2012 I felt severe pain in the abdomen during the intercourse, both before and after the menstruation. Αυτό όμως που με έκανε να ανησυχήσω περισσότερο ήταν ότι από το Φεβρουαριο 2012 ένιωθα έντονους πόνους στην κοιλιακή χώρα κατά την σεξουαλική επαφή, τόσο πριν όσο και μετά την έμμηνο ρύση. Την ίδια περίοδο ο σύζυγος μου, μου παραπονέθηκε για πόνο στο περίνεο, στους προσαγωγούς, στη μέση και την κοιλιακή χώρα, καθώς και είχε έντονη συχνοουρία. Επισκεφτήκαμε πολλούς ουρολόγους, οι οποίοι στον μεν σύζυγο είπαν ότι έχει χρόνια προστατίτιδα και του έδιναν κινολόνες ,με κάλυψη των συμπτωμάτων για όσο κρατούσε η αντιβίωση και μετά από λίγες ημέρες επανεμφάνιση των συμπτωμάτων. Όσον αφορά εμένα και τις συχνές ουρολοιμώξεις μου, ούτε καν ασχολούνταν. Οι δε γυναικολόγοι, το μόνο που μου έδιναν ήταν θεραπεία για τους μύκητες και επανέλεγχο σε 1 χρόνο, όπου φυσικά οι μύκητες ήταν όλο και περισσότεροι. Σχετικά με την δυσμηνόρροια και το έντονο προεμμηνορρυσιακό σύνδρομο, ήταν η χορήγηση ισχυρών αντιφλεγμονωδών φαρμάκων , αποφυγή λουτρού κατά την αναμονή της εμμήνου ρύσεως (μπορείτε να γελάσετε άφοβα ως προς το τελευταίο, το οποίο ΦΥΣΙΚΑ και δεν εφάρμοσα) και όχι άγχος. Όσο περνούσε ο καιρός τα συμπτώματα τα δικά μου και του συζύγου, γινόντουσαν πιο έντονα. Απαντήσεις δυστυχώς όμως δεν βρίσκαμε πουθενά. Πήγαμε σε πολλούς γιατρούς, αλλά πάντα φεύγαμε από το ιατρείο τους με περισσότερα αναπάντητα ερωτήματα από όσα πηγαίναμε. Ήμασταν ένα βήμα πριν τον ψυχίατρο. Η ψυχολογία μας είχε πιάσει πάτο. Γιατί αν δεν είσαι καλά στην ΥΓΕΙΑ σου, δεν είσαι πουθενά. Αρχίσαμε λοιπόν το ψάξιμο …και σαν απο μηχανής ΘΕΟΣ, η απάντηση εμφανίστηκε μπροστά μας, σχεδόν με το πρώτο clik πού πατήσαμε” ΟΡΙΣΤΙΚΗ ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΧΡΟΝΙΑΣ ΠΡΟΣΤΑΤΙΤΙΔΑΣ. ΠΑΥΛΟΣ ΓΕΩΡΓΙΑΔΗΣ”. Οκτώβριο 2012 τον επισκεφτήκαμε, του εξήγησε τι νιώθει ο σύζυγος μου και μετά άρχισε να ρωτάει και εμένα το τι νιώθω. Ο Κος Γεωργιάδης προχώρησε έπειτα εξετάζοντας με , κλινικά και υπερηχογραφικά στο ουρογεννητικό σύστημα, μου ανακοίνωσε ότι υπάρχει πρόβλημα φλεγμονής και θα πρέπει να αξιολογηθεί πλήρως το ουρογεννητικό δηλ. η ουροδόχος κύστη, ο κόλπος και η μήτρα, γιατί τα μικρόβια εύκολα μετακινούνται από το ένα όργανο στο άλλο και συνήθως οι φλεγμονές που προκαλούνται είναι χρόνιες και δεν δίνουν έντονα ενοχλήματα, πράγμα που κάνει να είναι αρκετά δύσκολή και η ανεύρεση τους. Η αλήθεια ήταν ότι παραξενεύτηκα (γιατί όπως προανέφερα είχα επισκεφθεί μεγάλο αριθμό ουρολόγων και γυναικολόγων χωρίς να έχει βγει κάποιο συμπέρασμα ως τότε), αλλά ταυτόχρονα άρχισα να συνειδητοποιώ ότι θα έπρεπε να προχωρήσω στον οργανωμένο έλεγχο πού πρότεινε ο ιατρός ,προκειμένου να φθάσω σε κάποιο αποτέλεσμα και τελικά κλείσθηκε ραντεβού με την μικροβιολόγο την κ.ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΥ. Από την πρώτη μας κιόλας επίσκεψη στον ιατρό Κο Γεωργιάδη , η αλήθεια είναι ότι μας είχε λυθεί το 50% των αποριών μας. Ο σύζυγος μου ξεκίνησε άμεσα θεραπείες και εγώ πήγα στο προγραμματισμένο ραντεβού μου στην κ.ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΥ, όπου έκανα καλλιέργεια κολπικού υγρού. Η απάντηση..ΧΛΑΜΥΔΙΑ με πυοσφαίρια 30-40κ.ο.π . Επιτέλους κατάλαβα ότι είχαμε βρει μιία άκρη γιατί μέχρι τότε ήμασταν στο σκοτάδι. Αμέσως ξεκίνησα αντιβίωση για 1 μήνα περίπου και μετά από 2 σχεδόν μήνες έγινε επανέλεγχος της καλλιέργειας κολπικού υγρού, όπου τα χλαμύδια επέμεναν, αλλά τα πυοσφαίρια μου αυξήθηκαν κατά πολύ. Η αμεσότητα του κ.ΓΕΩΡΓΙΑΔΗ αφοπλιστική. Έκανα υπέρηχο άνω κάτω κοιλίας και γυναικολογική εξέταση (ναι μάλιστα από ουρολόγο). Το συμπέρασμα ήταν ότι έπρεπε να κάνω κυστεοσκόπηση, λόγω του οτι τα χλαμύδια μου είχαν δημιουργήσει πρόβλημα στο κυστικό τρίγωνο, εξού και ο έντονος πόνος κατά την σεξουαλική επαφή. Έκανα συνολικά 6 (έξι) κυστεοσκοπήσεις σε συνδυασμό με λήψη από του στόματος φαρμακευτική αγωγή. Μετά τις 3 πρώτες κυστεοσκοπήσεις, έκανα πάλι καλλιέργεια κολπικού υγρού, με σαφή βελτίωση των συμπτωμάτων και των μικροβιολογικών αποτελεσμάτων, αλλά η επιμονή των χλαμυδίων συνεχιζόταν. Αποφασίσαμε να ξεκινήσουμε και ενδοκολπικές θεραπείες- εγχύσεις (3 φορές/μήνα για 3 μηνιαίους κύκλους), σε συνδυασμό πάντα με από του στόματος φαρμακευτική αγωγή. Μετά τις 3 πρώτες, τα συμπτώματα είχαν υποχωρήσει όλα πλην της δυσμηνόρροιας και του προεμμηνορρυσιακου συνδρόμου. Οι εξετάσεις της καλλιέργειας κολπικού που επανέλαβα, ήταν πολύ καλύτερες με αρνητικά τα χλαμύδια και τα πυοσφαίρια να χουν μειωθεί στα 4-6 κ.ο.π. Ακολούθησαν άλλες 3 θεραπείες ενδοκολπικές. Αφού ολοκλήρωσα και αυτό τον κύκλο των θεραπειών έκανα εκ νέου καλλιέργεια κολπικού υγρού. Το αποτέλεσμα σχετικά απογοητευτικό. Τα χλαμύδια παρέμεναν αρνητικά, αλλά είχαν αυξηθεί τα πυοσφαίρια. Η απογοήτευση ήταν μεγάλη τόσο στην οικογένεια μου όσο και από το Κ.ΓΕΩΡΓΙΑΔΗ (που είναι πλέον οικογένεια). Ο ιατρός μας είπε ότι η πιθανότερη αιτία για το αποτέλεσμα αυτό, ήταν η μόλυνση και του ενδομητρίου από τα χλαμύδια, όπου παρά την φαρμακευτική αγωγή, κάποιος μικρός αριθμός μικροβίων είχε κατορθώσει να επιζήσει. Επόμενη άμεση κίνηση ήταν να κάνω καλλιέργεια ιστού περιόδου. Εκεί ευρέθησαν πράγματι, ασθενώς θετικά χλαμύδια και πυοσφαίρια 8-10 κ. ο .π. Η απάντηση του Κ.ΓΕΩΡΓΙΑΔΗ σε αυτά τα αποτελέσματα ήταν οτι το μικρόβιο μας ¨ξέφυγε” και έπαιρνε ανοδική πορεία, αλλά με καθησύχασε οτι είναι στην αρχή και θα καταπολεμηθεί, χρησιμοποιώντας πιο δραστικά μέτρα. Ποια ήταν αυτά? ενδοφλέβια χορήγηση αντιβίωσης, (από την 1-5 ημέρα της περιόδου) μαζί με ενδοκολπικές εγχύσεις (1 κύκλος από 3 συνεχείς φορές κάθε μήνα, κυρίως τις 3 τελευταίες ημέρες της περιόδου) και ενδοκυστικές εγχύσεις (1 φορά το μήνα). Κάναμε 4 κύκλους θεραπειών και ξανακάνω ιστό περιόδου.. χλαμύδια αρνητικά και πυοσφαίρια 2-3 κ.ο.π και καλλιέργεια κολπικού υγρού με αρνητικά χλαμύδια και πυοσφαίρια 2-3 κ.ο.π, αλλά αρκετούς μύκητες, απόρροια των τελευταίων θεραπειών, παρόλο τα αντιμυκητισιακά που λάμβανα σε όλη τη διάρκεια αυτών. Αυτή τη στιγμή βρίσκομαι σε θεραπεία μόνο για τους μύκητες πλέον και απαλλαγμένη από ΟΛΑ τα προβλήματα, χωρίς να έχω το παραμικρό ενόχλημα. Μετά από περίπου 2 χρόνια έχω να πω οτι τα πράγματα δεν ήταν εύκολα.. πιάσαμε πολλές φορές πάτο με το σύζυγο..αλλά ΠΟΤΕ δε μας πέρασε από το μυαλό να σταματήσουμε, γιατί ξέραμε πως αν λαμβάναμε μια τέτοια απόφαση θα ήταν κακό για μας.. είχαμε ο ΕΝΑΣ ΤΟΝ ΑΛΛΟ (πολύ σημαντικό) και οι δυο μας τον κ.ΓΕΩΡΓΙΑΔΗ..
ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΛΥ!!!!
ΜΑΡΤΥΡΙΑ 4
Η περιπέτεια μου άρχισε το 2004 με την πρώτη ουρολοίμωξη. Είχα τα κλασσικά συμπτώματα, τσουξίματα στο τέλος της ούρησης με λίγο αίμα, πόνο στο δεξί νεφρό και τέλος πυρετός από 37 μέχρι 39.9. Στο δημόσιο νοσοκομείο μου στενογραφήθηκε AUGMENTIN 500gr τα οποία πήρα για ενάμιση μήνα. Τα συμπτώματα υποχώρησαν και η συμβουλή του γιατρού από την στιγμή που δεν μου βρήκαμε κάποιο μικρόβιο, να πίνω πολύ νερό και να μην κρατώ τα ούρα μου. Επόμενη υποτροπή με τσουξίματα μετά από ένα χρόνο, πήρα πάλι ΑUGMENTIN 500gr. H κατάσταση βελτιώθηκε ελαφρώς από την στιγμή που άρχισα να πίνω νερό σαν την τρελή!!!!! Μετά από τις επαφές με τον άνδρα μου είχα αίσθηση καύσους και κάποιες φορές συχνοουρία που απέδιδα στο πολύ νερό. Το 2009 ξεκίνησαν οι προσπάθειες μας να κάνουμε παιδί χωρίς αποτέλεσμα. Το 2010 είχα την επόμενη μεγάλη υποτροπή με αιματουρία και έντονους πόνους στην ουροδόχο κύστη. Νοσηλεύτηκα σε ιδιωτική κλινική με ενδοφλέβια αντιβίωση και παραμονή 5 ημερών . ΕΠΙΣΗΣ πήρα AYGMENTIN 1000gr για δυο εβδομάδες. Επανήλθαν οι ενοχλήσεις μετά από 2 μήνες με καλλιέργειες αρνητικές και υπερήχους που έδειχναν άμμο στο νεφρό με τις κλασσικές συμβουλές για πολύ εμφιαλωμένο νερό με χαμηλό νάτριο… The discomfort reappeared after 2 months with negative crops and ultrasounds that showed sand in the kidney, and had the classic advice for drinking a lot of bottled water low in sodium. Παράλληλα ψάχναμε το θέμα του παιδιού με μικροβιακές εξετάσεις ουρηθρικού επιχρίσματος δικού και του άνδρα μου ,καλλιέργειες σπέρματος που επιτέλους έδειξαν χλαμύδια. Έκανα και εγώ με την σειρά μου καλλιέργεια ιστού περιόδου σε μεγάλη ιδιωτική μαιευτική κλινική με αρνητικό αποτέλεσμα. Δείχνοντας τις εξετάσεις σε δυο γυναικολόγους πήραμε απαντήσεις που φανέρωναν καθαρά την άγνοια τους λέγοντας μας ο ένας για αντιβίωση 15 ημερών και ο άλλος ότι δεν εμπιστευόταν το συγκεκριμένο κέντρο καλλιέργειας σπέρματος και οτι έπρεπε να έχει γίνει και αντιβιόγραμμα για το συγκεκριμένο μικρόβιο. Πήραμε πάλι αντιβίωση και προχωρήσαμε στις προσπάθειες μας για παιδί. Σε ένα κέντρο υποβοηθούμενης σύλληψης μας είπαν ότι από την στιγμή που δεν το έχω εγώ το μικρόβιο άλλα μονό ο άνδρας μου δεν υπάρχει λόγος καθυστέρησης και ότι μπορούμε να προσπαθήσουμε με σπερματέγχυση αφού το σπέρμα καθαρίζεται. Η ΠΡΟΣΠΆΘΕΙΑ ΜΑΣ φυσικά απέτυχε!!!!!! Μέτα από πολλές επισκέψεις σε διάφορους καθηγητές ουρολόγους χωρίς δυστυχώς το παραμικρό αποτέλεσμα, αναζητήσαμε την τύχη μας στο ΙΝΤΕΡΝΕΤ. Το 2012 ήρθαμε στον Ουρολόγο κ. ΓΕΩΡΓΙΑΔΗ όπου μας αξιολόγησε πλήρως , διέγνωσε κλινικά το πρόβλημα μας και μας έστειλε στην κ ΑΝΤΩΝΩΠΟΥΛΟΥ να κάνουμε όλες τις απαραίτητες εξετάσεις κάτω από τις ειδικές συνθήκες λήψης για τον καθένα. Τα αποτελέσματα έδειξαν και στους δυο χλαμύδια. Ακολούθησε ειδικός έλεγχος τής ουροδόχου κύστης με κυστεοσκόπηση, όπου ο Γιατρός μου ανέφερε ότι έχω χρόνια μεμβρανώδη τριγωνίτιδα- κυστίτιδα και άρχισα εξειδικευμένη θεραπεία με ενδοκυστικές εγχύσεις με παράλληλη αντιβίωση από το στόμα.Μετά την πρώτη εβδομάδα τα συμπτώματα εξαφανίστηκα καθώς και η νυχτουρία. Έπειτα σχεδόν από 2 χρόνια θεραπείας , απελευθερώθηκα εντελώς από τα χλαμύδια, ενώ η αλλοίωση στην ουροδόχο κύστη είχε μειωθεί σημαντικά, παραμένοντας ένα ελάχιστο ποσοστό. Η ανθεκτικότητά της μικρής αυτής επιμένουσας αλλοίωσης , μας οδήγησε σε μία μικρή επέμβαση ηλεκτροκαυτηριασμού της βλάβης. Τέλος ακολούθησαν 3 εγχύσεις με ταυτόχρονη αγωγή με φάρμακα από το στόμα για προληπτικούς λόγους. Θα ήθελα να ευχαριστήσω μέσα από την καρδιά μου, τον Κύριο Παύλο Γεωργιάδη που μας λύτρωσε από αυτή την μάστιγα των χλαμυδίων και που μας στάθηκε σαν άνθρωπος και σαν πατέρας στις δύσκολες στιγμές!!!!!! Επίσης από την πλευρά της γυναίκας που περιμένει να γίνει μανούλα, σας προτρέπω να έχετε υπομονή και επιμονή στην διάρκεια της θεραπείας !!!!!!! Να μην πτοηθείτε για κανέναν λόγο!!!!! Ο ιατρός είναι άριστος γνώστης και θεραπευτής όχι μόνο των λοιμώξεων του ουρογεννητικού συστήματος των ανδρών όπως είναι οι χρόνιες προστατίτιδες (από την λοίμωξη αυτή άλλωστε θεράπευσε τον σύζυγο μου) , αλλά όπως είδαμε τόσο σε μένα προσωπικά αλλά και σε πλήθος άλλων γυναικών πού σύχναζαν στο ιατρείο του, είναι και ο ειδικός στις λοιμώξεις τόσο του ουροποιητικού όσο και τού γεννητικού συστήματος στις γυναίκες και όλα τα αντιμετωπίζει οργανωμένα και συνολικά, διότι από όσο μάθαμε τα μικρόβια μεταφέρονται από την ουροδόχο κύστη στον κόλπο αλλά και αντίθετα από τον κόλπο στην ουροδόχο κύστη και πολύ συχνά μολύνεται ακόμα και το ενδομήτριο.
G. T.